چرا شرکت های لیزینگ خدمات درمانی درایران حضور کمرنگ تری دارند؟

به گزارش چابک آنلاین، درعوض،رویکردها بیشتر حول محورتامین مالی خدمات درمانی بوده که از طریق کانال ‌های مختلفی انجام می‌ شود:

بیمه ‌های درمانی   

وام (تسهیلات)  درمانی (Medical Loans)

شرکت‌ های تامین مالی سلامت (Health Financing Companies):

بیمه ‌های درمانی:

اروپا: بسیاری ازکشورهای اروپایی سیستم‌ های بهداشت و درمان عمومی قوی دارندکه خدمات درمانی را برای شهروندان و ساکنان قانونی تا حد زیادی پوشش می ‌دهد. 

دراین کشورها، بار مالی درمان به طور مستقیم بر دوش فرد نیست، مگر درموارد خاص یا برای خدمات غیرضروری. بااین حال، برای خدمات خصوصی یا موارد ی که تحت پوشش بیمه عمومی نیست، بیمه ‌های درمانی خصوصی وجود دارند که ممکن است طرح‌ های پرداخت اقساطی یا پوشش‌ های خاصی را ارائه دهند.

ایالات متحده آمریکا:سیستم بیمه درمانی در آمریکا بسیار متنوع و عمدتاً خصوصی است. 

افراد ازطریق کارفرمایان، خرید مستقیم از شرکت ‌های بیمه، یا برنامه ‌های دولتی مانند Medicare و Medicaid) پوشش بیمه دریافت می‌ کنند. 

این بیمه ‌ها هزینه‌ های درمانی را پوشش می ‌دهند واغلب شامل طرح‌ های پرداخت باکو پِی (co-pay)، کسر (deductible) و پرداخت اقساطی در صورت لزوم می‌ شوند.

Credit For Health / Medical Financing: بسیاری از ارائه ‌دهندگان خدمات درمانی در آمریکا با شرکت ‌های تامین مالی ثالث (third-party financing companies) همکاری می‌ کنند تا بیماران بتوانند هزینه ‌های درمانی خود را به صورت اقساطی و با سودکم یا بدون سودپرداخت کنند. 

این شرکت‌ ها در واقع نوعی “لیزینگ” برای خدمات درمانی محسوب می‌ شوند، هرچند که اصطلاح “لیزینگ” به طور مستقیم استفاده نمی‌ شود.

وام (تسهیلات)  درمانی (Medical Loans):

بانک‌ ها و موسسات مالی تخصصی،تسهیلاتی را برای پوشش هزینه ‌های درمانی ارائه می‌ دهند. 

این تسهیلات ‌می‌توانند برای طیف وسیعی ازخدمات،ازجمله جراحی ‌های زیبایی،دندانپزشکی و درمان‌ های تخصصی استفاده می شوند. 

شرایط بازپرداخت و نرخ سود بسته به موسسه مالی و اعتبار متقاضی متفاوت است.

شرکت‌ های تامین مالی سلامت (Health Financing Companies):

این شرکت ‌ها به طور خاص برتامین مالی خدمات درمانی تمرکز دارند و پلتفرم‌ هایی را ارائه می‌دهند که به افراد امکان می‌دهد هزینه‌های درمانی خود را به صورت اقساطی پرداخت کنند. 

این شرکت‌ها ممکن است با مراکز درمانی قرارداد داشته باشند و خدمات متنوعی را از جمله پرداخت مستقیم به مرکز درمانی یا ارائه خط اعتباری به بیمار را ارائه دهند.

نکات کلیدی در مورد سیستم‌های لیزینگ وتامین مالی درمانی:

تمرکز بر بیمه: اصلی‌ترین ساز وکار، پوشش بیمه‌ای است.

تامین مالی شخص ثالث:درمواردی که بیمه کافی نباشد یا وجود نداشته باشد، شرکت‌های تامین مالی نقش واسطه را ایفا می‌کنند.

اصطلاحات متفاوت:به جای “لیزینگ درمانی”، بیشتر ازعباراتی مانند “Medical Financing”، “Health Loans”، “Payment Plans” یا “Credit for Health” استفاده می‌شود.

تفاوت‌های منطقه‌ای: سیستم‌های اروپا(به ویژه کشورهای با بهداشت عمومی قوی)با سیستم آمریکا (که بیشتر خصوصی است) تفاوت‌های قابل توجهی دارند. 

ژاپن نیز دارای سیستم بیمه درمانی همگانی بوده که سازوکار متفاوتی دارد.

ایالات متحده آمریکا:

همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، سیستم بهداشت و درمان درآمریکا عمدتاً خصوصی بوده و بیمه ‌های درمانی نقش کلیدی دارند. 

با این حال، برای بسیاری از افراد، هزینه‌ های درمانی همچنان یک چالش بزرگ است. 

به همین دلیل، شرکت ‌های تامین مالی درمانی و تسهیلات ‌های پزشکی به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بیمه‌های درمانی:

بیمه‌ های خصوصی (مانند Blue Cross Blue Shield، UnitedHealthcare، Aetna) و برنامه ‌های دولتی (Medicare برای افراد بالای 65 سال و Medicaid برای افراد کم ‌درآمد) پوشش‌ های مختلفی را ارائه می ‌دهند.

بیمه‌ ها معمولاً شامل کو-پِی (co-pay - مبلغی که بیمار برای هر ویزیت یا خدمت می‌پردازد)، کسر (deductible - مبلغی که بیمار قبل از شروع پوشش بیمه باید بپردازد و فرانشیز (co-insurance - درصدی از هزینه که بیمار پس از پرداخت کسر باید بپردازد) هستند.

برخی از بیمه‌ها طرح ‌های پرداخت اقساطی را برای پوشش هزینه ‌های بزرگتر ارائه می ‌دهند.

تسهیلات ‌های پزشکی:

بانک‌ها و اتحادیه‌های اعتباری تسهیلات شخصی را ارائه می‌دهند که می‌تواند برای پوشش هزینه‌های درمانی استفاده شود.

نرخ سود این تسهیلات ‌ها معمولاً بالاتر از تسهیلات ‌های تامین مالی درمانی است، اما می‌تواند برای افرادی که شرایط دریافت تسهیلات  از شرکت‌های تخصصی را ندارند، گزینه مناسبی باشد.

شرکت ‌های تامین مالی درمانی:

شرکت‌هایی مانند CareCredit، LendingClub، و PatientFi به طور خاص بر تامین مالی خدمات درمانی تمرکز دارند.

این شرکت‌ها با ارائه خطوط اعتباری یا تسهیلات شخصی به بیماران کمک می‌کنند تا هزینه‌های خود را به صورت اقساطی پرداخت کنند.

نرخ سود و شرایط بازپرداخت بسته به اعتبار بیمار و نوع خدمت متفاوت است. 

برخی ازاین شرکت‌ها طرح‌های بدون سود را برای دوره‌های محدود ارائه می‌دهند.

CareCredit: یک کارت اعتباری  بوده که به طور خاص برای هزینه‌ های درمانی طراحی شده است. 

این کارت می ‌تواند برای پرداخت هزینه‌ های دندانپزشکی، جراحی زیبایی، مراقبت‌ های بینایی و سایر خدمات پزشکی استفاده شود. CareCredit 

طرح ‌های بدون سود را برای دوره ‌های 6، 12، 18 یا 24 ماهه ارائه می‌ دهد، اما در صورت عدم پرداخت به موقع، نرخ سود بالایی اعمال می‌ شود.

Lending Club: یک پلت فرم تسهیلات ‌دهی آنلاین بوده که تسهیلات ‌شخصی را برای مصارف مختلف، از جمله هزینه‌ های درمانی، ارائه می ‌دهد. 

نرخ سود و شرایط بازپرداخت بسته به اعتبار متقاضی متفاوت است.

آلمان:

آلمان دارای یک سیستم بهداشت و درمان همگانی قوی بوده که بر اساس بیمه ‌های اجباری و دولتی اداره می ‌شود. تقریباً همه ساکنان آلمان تحت پوشش بیمه درمانی قانونی هستند.

بیمه درمانی قانونی :

این بیمه نامه اجباری  بوده  و تقریباً همه خدمات درمانی ضروری را پوشش می ‌دهد.

هزینه بیمه به طورمشترک توسط کارفرما وکارمند پرداخت می ‌شود.

بیماران ، معمولاً برای دریافت خدمات درمانی نیازی به پرداخت مستقیم ندارند، اما ممکن است برای برخی از خدمات (مانند دندانپزشکی) فرانشیز کمی پرداخت کنند.

بیمه درمانی خصوصی:

افرادی با درآمد بالا یا کارمندان دولت می‌توانند از بیمه درمانی خصوصی استفاده کنند.

بیمه خصوصی،پوشش گسترده‌تری را ارائه می‌دهد و به بیماران امکان می‌دهد تا مستقیماً به متخصصان مراجعه کنند و ازخدمات لوکس‌تری سود‌مند شوند.

بیمه‌های خصوصی معمولاً طرح‌های پرداخت اقساطی را برای پوشش هزینه‌های بزرگتر ارائه می‌دهند.

تامین مالی درمانی:

درآلمان، به دلیل پوشش گسترده بیمه‌های درمانی، نیاز به شرکت‌های تامین مالی درمانی به اندازه آمریکا نیست.

با این حال، برخی ازبانک‌ها تسهیلات شخصی را برای پوشش هزینه‌های درمانی ارائه می‌دهند، به ویژه برای خدمات زیبایی یا درمان‌غیرضروری که تحت پوشش بیمه نیستند.

فرانسه:

فرانسه نیز دارای یک سیستم بهداشت و درمان همگانی قوی بوده که به عنوان یکی از بهترین سیستم‌های جهان شناخته می‌شود. 

این سیستم بر اساس بیمه‌ های اجباری و دولتی (Sécurité Sociale) اداره می‌شود.

تامین اجتماعی

این بیمه اجباری  بوده و 70 درصد از هزینه‌های درمانی را پوشش می‌دهد.

هزینه بیمه به طور مشترک توسط کارفرما وکارمند پرداخت می‌شود.

بیماران ابتدا هزینه‌های درمانی را پرداخت می‌کنند و سپس بخشی از آن را به آن‌ها بازپرداخت می‌کند.

بیمه تکمیلی (Mutuelle):

بیمه تکمیلی برای پوشش باقیمانده هزینه‌های درمانی (حدود 30 درصد ) استفاده می‌شود.

بسیاری از کارفرمایان بیمه تکمیلی را به عنوان بخشی ازمزایای شغلی ارائه می‌دهند.

بیمه‌های تکمیلی طرح‌های مختلفی را ارائه می‌دهند و می‌توانند شامل پوشش‌های اضافی مانند دندانپزشکی، بینایی و خدمات لوکس باشند.

تامین مالی درمانی:

درفرانسه نیز، به دلیل پوشش گسترده بیمه‌های درمانی، نیاز به شرکت‌های تامین مالی درمانی به اندازه آمریکا نیست.

با این حال، برخی از بانک‌ها تسهیلات شخصی را برای پوشش هزینه‌های درمانی ارائه می‌دهند، به ویژه برای خدمات زیبایی یا درمان‌های غیرضروری که تحت پوشش بیمه نیستند.

همچنین، برخی ازبیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی طرح‌های پرداخت اقساطی را برای بیماران خود ارائه می‌دهند.

ایالات متحده آمریکا:

درآمریکا، شرکت‌های تامین مالی نقش بسیار مهمی در دسترسی به خدمات دندانپزشکی وجراحی‌های قلبی ایفا می‌کنند، زیرا این خدمات معمولاً هزینه‌های بالایی دارند و ممکن است به طور کامل تحت پوشش بیمه نباشند.

شرکت‌های تامین مالی دندانپزشکی:

شرکت‌هایی مانند CareCredit، LendingClub و PatientFi به طور خاص بر تامین مالی خدمات دندانپزشکی تمرکز دارند.

این شرکت‌ها با ارائه خطوط اعتباری یا تسهیلات ‌شخصی به بیماران کمک می‌کنند تا هزینه‌های خود را برای درمان‌های مختلف دندانپزشکی (مانند ایمپلنت، ارتودنسی، روکش و غیره) به صورت اقساطی پرداخت کنند.

بسیاری از مطب‌های دندانپزشکی با این شرکت‌ها همکاری می‌کنند و به بیماران خود امکان می‌دهند تا به راحتی از این خدمات استفاده کنند.

شرکت‌های تامین مالی جراحی‌های قلبی:

جراحی‌های قلبی ازجمله پرهزینه‌ترین خدمات درمانی بوده که  شرکت‌های تامین مالی می‌توانند نقش مهمی در دسترسی به این خدمات ایفا کنند.

شرکت‌هایی مانند Med Loan Finance و Medical Solutions Finance تسهیلات ‌های شخصی را برای پوشش هزینه‌های جراحی‌های قلبی (مانند بای‌پس، آنژیوپلاستی، تعویض دریچه و غیره) ارائه می‌دهند.

این تسهیلات می‌توانند به بیماران کمک کنند تا هزینه‌های جراحی، بستری و مراقبت‌های بعد از عمل را به صورت اقساطی پرداخت کنند.

نحوه عملکرد:

مراجعه به پزشک و دندانپزشک: بیمار ابتدا به پزشک یا دندانپزشک مراجعه می‌کند و برنامه درمانی و هزینه تخمینی را دریافت می‌کند.

درخواست تامین مالی: بیمار سپس با یکی ازشرکت‌های تامین مالی تماس می‌گیرد و درخواست تسهیلات  یا خط اعتباری می‌دهد.

تایید اعتبار: شرکت تامین مالی اعتبار بیمار را بررسی می‌کند و درصورت تایید، شرایط تسهیلات یا خط اعتباری (نرخ سود، مدت بازپرداخت، مبلغ اقساط) را تعیین می‌کند.

پرداخت به پزشک و دندانپزشک: شرکت تامین مالی مبلغ تسهیلات را به پزشک یا دندانپزشک پرداخت می‌کند و بیمار اقساط خود را به شرکت پرداخت می‌کند.

آلمان و فرانسه:

در آلمان و فرانسه، به دلیل وجود سیستم‌های بهداشت و درمان همگانی قوی، نیاز به شرکت‌های تامین مالی خصوصی به اندازه آمریکا نیست. 

با این حال، برای برخی از خدمات خاص (مانند دندانپزشکی زیبایی یا جراحی‌های قلبی در بیمارستان‌های خصوصی)، شرکت‌های تامین مالی می‌توانند نقش محدودی ایفا کنند.

آلمان:

بیمه‌های درمانی قانونی (GKV) معمولاً هزینه‌های دندانپزشکی ضروری و جراحی‌های قلبی را پوشش می‌دهند.

با این حال،برای خدمات دندانپزشکی زیبایی (مانند ایمپلنت یا سفید کردن دندان) یا درمان‌های لوکس در بیمارستان‌های خصوصی، بیماران ممکن است نیاز به پرداخت هزینه‌های اضافی داشته باشند.

برخی از بانک‌ها تسهیلات ‌شخصی را برای پوشش این هزینه‌ها ارائه می‌دهند.

فرانسه:

Sécurité Sociale و بیمه‌های تکمیلی (Mutuelle) بخش زیادی از هزینه‌های دندانپزشکی و جراحی‌های قلبی را پوشش می‌دهند.

با این حال، برای خدمات دندانپزشکی زیبایی یا درمان‌های لوکس در بیمارستان‌های خصوصی، بیماران ممکن است نیاز به پرداخت هزینه‌های اضافی داشته باشند.

برخی از بانک‌ها تسهیلات ‌های شخصی را برای پوشش این هزینه‌ها ارائه می‌دهند.

همچنین، برخی از بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی طرح‌های پرداخت اقساطی را برای بیماران خود ارائه می‌دهند.

تفاوت‌ها:

در آمریکا، شرکت‌های تامین مالی درمانی نقش بسیار گسترده‌تری دارند و به عنوان یک بخش جدایی‌ناپذیر از سیستم بهداشت و درمان عمل می‌کنند.

در آلمان و فرانسه، شرکت‌های تامین مالی نقش محدودتری دارند و بیشتر برای پوشش هزینه‌های خدمات غیرضروری یا لوکس استفاده می‌شوند.

خلاصه:

آمریکا: سیستم بیشتر مبتنی بر بیمه‌های خصوصی و شرکت‌های تامین مالی است.

آلمان و فرانسه: سیستم‌های بهداشت و درمان همگانی قوی دارند و نیاز به تامین مالی خصوصی کمتر است. 

با این حال، تسهیلات ‌های شخصی و طرح‌های پرداخت اقساطی برای خدمات غیرضروری وجود دارند.

نگاهی دقیق‌تر به شرایط دریافت تسهیلات  از شرکت ‌های تامین مالی درمانی در آمریکا، مدت زمان مورد نیاز و فرآیند کلی بیندازیم:

آیا در ایران می توانیم از لیزینگ درمانی استفاده نماییم:

متاسفانه، مفهوم “لیزینگ درمانی” به شکلی که در کشورهای غربی (به ویژه آمریکا) وجود دارد، در ایران به طور رسمی و گسترده وجود ندارد.

با این حال، روش‌های تامین مالی جایگزینی وجود دارند که می‌توانند نیازهای مشابهی را برآورده کنند:

 تسهیلات بانکی:

وام‌های قرض‌الحسنه: برخی از بانک‌ها و موسسات خیریه وام‌های قرض‌الحسنه برای درمان بیماری‌های خاص ارائه می‌دهند. 

این وام‌ها معمولاً بدون سود بوده  و شرایط بازپرداخت  آسانی دارند.

وام‌های درمانی: برخی از بانک‌ها وام‌های خاصی را برای پوشش هزینه‌های درمانی ارائه می‌دهند. 

این وام‌ها معمولاً نرخ سود پایین‌تری نسبت به سایر وام‌های شخصی دارند.

 بیمه‌های تکمیلی:

بیمه‌های تکمیلی می‌توانند بخشی از هزینه‌های درمانی (مانند دندانپزشکی، جراحی و غیره) را پوشش دهند.

با این حال، سقف پوشش بیمه‌های تکمیلی معمولاً محدود بوده  و ممکن است تمام هزینه‌ها را پوشش ندهد.

 پرداخت اقساطی در مراکز درمانی:

برخی از بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و مراکز دندانپزشکی خصوصی طرح‌های پرداخت اقساطی را برای بیماران خود ارائه می‌دهند. 

این طرح‌ها به بیماران امکان می‌دهند تا هزینه‌های درمان خود را به صورت ماهیانه پرداخت کنند.

4- کمک‌های خیرخواهانه:

موسسات خیریه و سازمان‌های مردم‌نهاد مختلفی در ایران وجود دارند که به افراد نیازمند در پرداخت هزینه‌های درمانی کمک می‌کنند.

چرا “لیزینگ درمانی” به شکل غربی در ایران وجود ندارد؟

نظام سلامت: نظام سلامت ایران تا حد زیادی بر پایه بیمه‌های دولتی و یارانه‌های دولتی استوار است. 

این امر باعث شده تا نیاز به تامین مالی خصوصی برای خدمات درمانی کمتر باشد.

موانع قانونی و مقرراتی: قوانین و مقررات مربوط به لیزینگ در ایران ممکن است با مفهوم “لیزینگ درمانی” سازگار نباشند.

آگاهی عمومی: آگاهی عمومی در مورد “لیزینگ درمانی” درایران پایین است.

در نهایت، اگر به دنبال تامین مالی برای خدمات درمانی در ایران هستید، بهتر است ابتدا با پزشک یا دندانپزشک خود در مورد گزینه‌های پرداخت اقساطی صحبت کنید. 

همچنین، می‌توانید با بانک‌ها، موسسات خیریه و شرکت‌های بیمه تکمیلی تماس بگیرید و در مورد شرایط دریافت وام، کمک‌های مالی و پوشش بیمه‌ای سوال کنید.

چرا در ایران شرکتهای لیزینگ مجوز دار در بحث درمان ورود نکرده اند؟

دلایل متعددی وجود دارد که چرا شرکت ‌های لیزینگ دارای مجوز در ایران به طور گسترده وارد حوزه درمان نشده‌اند. 

در واقع، این مسئله ترکیبی از عوامل قانونی، اقتصادی، فرهنگی و ساختاری در نظام سلامت ایران است:

 نظام سلامت و بیمه:

پوشش بیمه ‌ای گسترده: بخش قابل توجهی از هزینه ‌های درمانی در ایران توسط بیمه‌ های پایه (مانند بیمه سلامت) و بیمه ‌های تکمیلی پوشش داده می‌شود. 

این امر، نیاز به لیزینگ درمانی را به عنوان یک گزینه تامین مالی مستقل کاهش می‌دهد.

یارانه‌های دولتی: دولت یارانه‌های قابل توجهی را به بخش سلامت اختصاص می‌دهد که باعث کاهش هزینه‌های پرداختی از جیب بیماران می‌شود.

تعرفه‌های دولتی: تعرفه‌های خدمات درمانی توسط دولت تعیین شده و مراکز درمانی (به ویژه دولتی) ملزم به رعایت این تعرفه‌ها هستند. 

این امر، حاشیه سود مراکز درمانی را محدود کرده و انگیزه آنها برای همکاری با شرکت‌های لیزینگ را کاهش می‌دهد.

 مسائل قانونی و مقرراتی:

محدودیت‌های قانونی لیزینگ: قوانین و مقررات مربوط به لیزینگ در ایران ممکن است با ماهیت خدمات درمانی سازگار نباشند. 

برای مثال، تعیین مالکیت خدمات درمانی (به عنوان دارایی قابل لیزینگ) می‌تواند پیچیده باشد.

مقررات نظام سلامت: نظام سلامت ایران دارای مقررات سختگیرانه ‌ای بوده که ممکن است مانع ورود شرکت‌ های لیزینگ به این حوزه شود.

ابهام در مسئولیت‌ها: در صورت بروز مشکل درارائه خدمات درمانی، تعیین مسئولیت بین شرکت لیزینگ و مرکز درمانی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

 عوامل اقتصادی:

نرخ سود: نرخ سود وام‌ ها و تسهیلات در ایران معمولاً بالا بوده و  این امر باعث می‌شود که هزینه لیزینگ درمانی برای بیماران و مراکز درمانی جذاب نباشد.

تورم: تورم بالا در ایران باعث می‌شود که ارزش دارایی‌ها (مانند تجهیزات پزشکی) به سرعت افزایش یابد. 

این امر، ریسک سرمایه‌گذاری در این حوزه را برای شرکت‌های لیزینگ افزایش می‌دهد.

مشکلات اقتصادی: به طور کلی مشکلات اقتصادی در ایران باعث شده که شرکت‌های لیزینگ ترجیح دهند در حوزه‌های با ریسک کمتر سرمایه‌گذاری کنند.

 عوامل فرهنگی و اجتماعی:

نگرش عمومی به بدهی: در فرهنگ ایرانی، نگرش منفی نسبت به بدهی وجود دارد. 

بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند از وام گرفتن برای تامین هزینه‌ های درمانی خود اجتناب کنند.

اعتماد به نظام سلامت دولتی: بسیاری از مردم به نظام سلامت دولتی اعتماد دارند و ترجیح می‌دهند از خدمات ارائه شده توسط این نظام استفاده کنند.

 ساختار نظام سلامت:

تمرکز بر بیمارستان‌های دولتی: نظام سلامت ایران تا حد زیادی بر بیمارستان‌های دولتی متمرکز بوده و این بیمارستان‌ها معمولاً بودجه دولتی دریافت می‌کنند و نیازی به تامین مالی از طریق لیزینگ ندارند.

ضعف زیرساخت‌های فناوری اطلاعات: زیرساخت‌های فناوری اطلاعات در بخش سلامت ایران هنوز به اندازه کافی توسعه نیافته‌اند. 

این امر می‌تواند مانع از ارائه خدمات لیزینگ درمانی به صورت آنلاین و کارآمد شود.

درنهایت، ورود شرکت‌های لیزینگ به حوزه درمان در ایران نیازمند تغییرات اساسی در قوانین و مقررات، نظام سلامت و نگرش‌های فرهنگی است. 

با این حال، با توجه به افزایش هزینه‌های درمانی و نیاز روزافزون به خدمات با کیفیت، احتمال ورود شرکت‌های لیزینگ به این حوزه در آینده وجود دارد.

مدل پیشنهادی لیزینگ خدمات درمانی در ایران 

این ایده که یک شرکت لیزینگ با یک موسسه درمانی قرارداد ببندد و بازپرداخت اقساط توسط آن کلینیک تضمین شود، می‌تواند یک مدل تجاری جالب و بالقوه موفق باشد. 

در این مدل، کلینیک نقش واسطه را ایفا می‌کند و در واقع اعتبار بیماران را برای شرکت لیزینگ تضمین می‌کند.

مزایای این مدل:

برای بیماران:دسترسی آسان‌تر به خدمات درمانی: بیمارانی که توانایی پرداخت نقدی هزینه‌های درمان را ندارند، می‌توانند از طریق این مدل به خدمات مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.

پرداخت اقساطی: پرداخت هزینه‌ها به صورت اقساطی، فشار مالی را بر بیماران کاهش می‌دهد.

شفافیت: شرایط لیزینگ (نرخ سود، مدت بازپرداخت و غیره) به طور شفاف برای بیماران مشخص می‌شود.

برای موسسات درمانی:

جذب مشتریان بیشتر: ارائه گزینه لیزینگ می‌تواند به جذب بیمارانی که توانایی پرداخت نقدی ندارند، کمک کند.

افزایش درآمد: با جذب مشتریان بیشتر، درآمد موسسه درمانی افزایش می‌یابد.

کاهش ریسک عدم پرداخت: با تضمین پرداخت اقساط توسط کلینیک، ریسک عدم پرداخت هزینه‌ها کاهش می‌یابد.

برای شرکت ‌های لیزینگ:

دسترسی به بازار جدید: این مدل، شرکت‌ های لیزینگ را قادر می‌سازد تا وارد بازار خدمات درمانی شوند.

کاهش ریسک اعتباری: با تضمین پرداخت توسط کلینیک، ریسک اعتباری شرکت لیزینگ کاهش می‌یابد.

ایجاد روابط بلندمدت: این مدل می‌تواند منجر به ایجاد روابط بلند مدت با موسسات درمانی شود.

چالش‌ های این مدل:

مسائل قانونی و مقرراتی:

نیاز به مجوزهای لازم: شرکت لیزینگ و موسسه درمانی باید مجوزهای لازم را از سازمان‌های مربوطه (مانند بانک مرکزی، وزارت بهداشت و غیره) دریافت کنند.

رعایت قوانین لیزینگ: قرارداد لیزینگ باید مطابق با قوانین و مقررات لیزینگ در ایران تنظیم شود.

رعایت قوانین نظام سلامت: ارائه خدمات درمانی باید مطابق با قوانین و مقررات نظام سلامت ایران باشد.

مسائل مالی:

نرخ سود:تعیین نرخ سودمناسب که هم برای بیماران جذاب باشد و هم برای شرکت لیزینگ سودآور باشد، چالش ‌برانگیز است.

مدت بازپرداخت: تعیین مدت بازپرداخت مناسب که با توانایی پرداخت بیماران همخوانی داشته باشد، مهم است.

ضمانت پرداخت: شرکت لیزینگ باید از توانایی مالی موسسه درمانی برای تضمین پرداخت اقساط اطمینان حاصل کند.

مسائل عملیاتی:

ارزیابی اعتبار بیماران: موسسه درمانی باید فرآیندی برای ارزیابی اعتبار بیماران و اطمینان از توانایی آنها برای پرداخت اقساط داشته باشد.

مدیریت ریسک: شرکت لیزینگ و موسسه درمانی باید ریسک‌های مربوط به این مدل (مانند عدم پرداخت اقساط، بروز مشکلات در ارائه خدمات درمانی و غیره) را به طور موثر مدیریت کنند.

بازاریابی و اطلاع‌رسانی: شرکت لیزینگ و موسسه درمانی باید این مدل را به طور موثر به بیماران اطلاع‌رسانی کنند.

راهکارهای عملی:

مطالعه امکان‌سنجی: قبل از هر اقدامی، یک مطالعه امکان‌سنجی جامع برای ارزیابی پتانسیل بازار، شناسایی چالش‌ها وتعیین استراتژی‌های مناسب انجام شود.

مشاوره حقوقی: از یک وکیل متخصص در زمینه لیزینگ و حقوق سلامت برای اطمینان از رعایت قوانین و مقررات مربوطه مشاوره گرفته شود.

همکاری با بیمه‌ها: همکاری با شرکت‌های بیمه تکمیلی می‌تواند به کاهش ریسک اعتباری و افزایش جذابیت این مدل کمک کند.

استفاده از فناوری: استفاده از نرم ‌افزارهای مدیریت لیزینگ و سامانه ‌های پرداخت آنلاین می‌تواند به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها کمک کند.

آموزش کارکنان: کارکنان موسسه درمانی باید در زمینه فرآیند لیزینگ، ارزیابی اعتبار و مدیریت ریسک آموزش ببینند.

درنهایت، اجرای این مدل نیازمند برنامه‌ ریزی دقیق، مدیریت ریسک موثر و همکاری نزدیک بین شرکت لیزینگ و موسسه درمانی است.

با این حال، در صورت اجرای صحیح، این مدل می‌ تواند یک راهکار نوآورانه برای تامین مالی خدمات درمانی در ایران باشد و به نفع بیماران، موسسات درمانی و شرکت‌ های لیزینگ باشد.

با توجه به شناختی که از شرایط کشورداریم، برای شروع کار لیزینگ خدمات درمانی در ایران، پیشنهاد می‌کنم یک رویکرد مرحله‌ای و محتاطانه را در پیش بگیریم و به جای تلاش برای ایجاد یک سیستم گسترده و پیچیده از ابتدا، بهتر است با یک پروژه پایلوت کوچک و متمرکز شروع کنید و به تدریج آن را گسترش دهید. 

دراینجا یک نقشه راه پیشنهادی ارائه می‌دهم.

مرحله  تحقیقات و برنامه‌ریزی

تحلیل بازار:

شناسایی نیازها: بررسی دقیق نیازهای بازار خدمات درمانی و تعیین حوزه‌هایی که بیشترین تقاضا برای لیزینگ وجود دارد (مانند دندانپزشکی، جراحی‌های زیبایی، درمان ناباروری و غیره).

تحلیل رقبا: بررسی فعالیت‌های سایر شرکت‌های لیزینگ و موسسات مالی درحوزه سلامت (در صورت وجود) و شناسایی نقاط قوت و ضعف آنها.

تعیین بازار هدف: انتخاب یک یا چند گروه خاص از بیماران و موسسات درمانی به عنوان بازار هدف اولیه.

تدوین طرح کسب و کار:

تعیین مدل کسب و کار: انتخاب یک مدل کسب وکار مناسب (مانند لیزینگ مستقیم به بیماران، لیزینگ از طریق موسسات درمانی، یا ترکیبی از هر دو).

تعیین نرخ بهره و شرایط بازپرداخت: تعیین نرخ بهره و شرایط بازپرداخت جذاب برای بیماران و سودآور برای شرکت لیزینگ.

تعیین فرآیند ارزیابی اعتبار: ایجاد یک فرآیند کارآمد و دقیق برای ارزیابی اعتبار بیماران.

تعیین استراتژی بازاریابی: تدوین یک استراتژی بازاریابی مناسب برای جذب بیماران و موسسات درمانی.

پیش‌بینی مالی: برآورد درآمدها، هزینه‌ها و سودآوری پروژه.

مشاوره حقوقی:

بررسی قوانین و مقررات: بررسی دقیق قوانین و مقررات مربوط به لیزینگ، نظام سلامت و بیمه در ایران.

دریافت مجوزهای لازم: اخذ مجوزهای لازم از سازمان‌های مربوطه (مانند بانک مرکزی، وزارت بهداشت و غیره).

تدوین قراردادها: تهیه قراردادهای استاندارد برای لیزینگ، همکاری با موسسات درمانی و غیره.

مرحله 2: اجرای پروژه پایلوت

انتخاب همکاران:

انتخاب موسسات درمانی: انتخاب چند موسسه درمانی معتبر و خو شنام به عنوان همکار در پروژه پایلوت. 

این موسسات باید دارای سابقه خوب در ارائه خدمات با کیفیت و رضایت مشتری باشند.

انتخاب بیمه ‌ها: همکاری با شرکت ‌های بیمه تکمیلی برای کاهش ریسک اعتباری و افزایش جذابیت این مدل.

اجرای آزمایشی:

ارائه خدمات لیزینگ به تعداد محدودی از بیماران: ارائه خدمات لیزینگ به تعداد محدودی ازبیماران (به عنوان نمونه) و بررسی بازخورد آنها.

نظارت دقیق بر فرآیندها: نظارت دقیق بر تمام فرآیندها (از ارزیابی اعتبار تا بازپرداخت اقساط) و شناسایی نقاط ضعف و قوت.

جمع‌آوری داده‌ها: جمع‌آوری داده ‌های مربوط به عملکرد پروژه (مانند تعداد بیماران، میزان درآمد، میزان هزینه‌ ها، میزان عدم پرداخت و غیره) برای ارزیابی نتایج.

مرحله 3: ارزیابی و اصلاح

تحلیل نتایج:

بررسی عملکرد: بررسی دقیق عملکرد پروژه پایلوت و مقایسه نتایج با پیش‌بینی‌ها.

شناسایی مشکلات: شناسایی مشکلات و چالش‌های موجود در فرآیندها و ارائه راهکارهای مناسب.

ارزیابی رضایت مشتری: ارزیابی رضایت بیماران و موسسات درمانی از خدمات ارائه شده.

اصلاح طرح:

اعمال تغییرات: اعمال تغییرات لازم در طرح کسب و کار بر اساس نتایج ارزیابی.

بهبود فرآیندها: بهبود فرآیندها برای افزایش کارایی، کاهش هزینه‌ ها و بهبود رضایت مشتری.

آماده ‌سازی برای گسترش: آماده‌ سازی برای گسترش پروژه به سایر مناطق و حوزه‌ های درمانی.

مرحله 4: گسترش تدریجی

گسترش جغرافیایی:

گسترش به مناطق جدید: گسترش خدمات لیزینگ به سایر مناطق و شهرهای ایران به تدریج و با توجه به نتایج حاصل شده.

گسترش خدمات:

ارائه خدمات جدید: ارائه خدمات لیزینگ برای سایرحوزه‌های درمانی (مانند خدمات توانبخشی، خدمات پرستاری در منزل و غیره) به تدریج و با توجه به نیازهای بازار.

توسعه همکاری‌ها:

ایجاد شبکه‌ای از همکاران: ایجاد شبکه‌ای گسترده از موسسات درمانی، شرکت‌های بیمه و سایر ذینفعان برای افزایش دسترسی به خدمات لیزینگ.

شرایط دریافت تسهیلات :

شرایط دقیق ممکن است بین شرکت‌های مختلف متفاوت باشد، اما به طور کلی، موارد زیر مورد نیاز است:

اعتبار:

مهم‌ترین عامل در تعیین اینکه آیا واجد شرایط دریافت تسهیلات  هستید و چه نرخ سود‌ی دریافت خواهید کرد، اعتبار شماست.

شرکت‌های تامین مالی معمولاً به دنبال افرادی با امتیاز اعتباری خوب یا عالی (670 به بالا) هستند. 

هرچه امتیاز اعتباری شما بالاتر باشد، احتمال تایید درخواست شما بیشتر بوده  و نرخ سودپایین‌تری دریافت خواهید کرد.

اگر اعتبار ضعیفی دارید، هنوز هم ممکن است واجد شرایط دریافت تسهیلات  باشید، اما نرخ سودبالاتری پرداخت خواهید کرد.

درآمد:

شرکت‌های تامین مالی می‌خواهند مطمئن شوند که شما توانایی بازپرداخت تسهیلات  را دارید.

آنها معمولاً از شما می‌خواهند که مدارکی دال بر درآمد ثابت خود ارائه دهید (مانند فیش حقوقی، اظهارنامه مالیاتی و غیره).

برخی از شرکت‌ها ممکن است حداقل میزان درآمد را تعیین کنند.

سابقه استخدامی:

سابقه استخدامی ثابت نیز برای شرکت‌های تامین مالی مهم است.

آنها معمولاً می‌خواهند ببینند که شما حداقل برای چند ماه (یا چند سال) در شغل فعلی خود مشغول به کار بوده‌اید.

سن:

برای دریافت تسهیلات ، باید حداقل 18 سال داشته باشید.

مدارک شناسایی:

شما باید مدارک شناسایی معتبر (مانند گواهینامه رانندگی یا پاسپورت) ارائه دهید.

مدت زمان مورد نیاز:

مدت زمان مورد نیاز برای دریافت تسهیلات  می‌تواند متفاوت باشد، اما به طور کلی، فرآیند از درخواست تا دریافت پول معمولاً بین چند روز تا چند هفته طول می‌کشد.

پیش تایید: برخی از شرکت‌ها امکان پیش تایید را ارائه می‌دهند که به شما امکان می‌دهد قبل از ارائه درخواست رسمی، از احتمال تایید تسهیلات  خود مطلع شوید. 

این فرآیند معمولاً سریع بوده  و فقط چند دقیقه طول می‌کشد.

بررسی مدارک و تایید نهایی: پس از ارائه درخواست رسمی، شرکت تامین مالی مدارک شما را بررسی می‌کند و تصمیم نهایی را می‌گیرد. 

این فرآیند ممکن است چند روز طول بکشد.

واریز وجه: پس از تایید نهایی، شرکت تامین مالی مبلغ تسهیلات را به حساب شما واریز می‌کند. 

این فرآیند معمولاً بین 1 تا 5 روز کاری طول می‌کشد.

فرآیند اخذ تسهیلات :

تحقیق و انتخاب شرکت تامین مالی: قبل از هر چیز، تحقیق کنید و شرکت تامین مالی مناسب را انتخاب کنید. 

به نرخ سود، شرایط بازپرداخت، هزینه های اضافی و نظرات مشتریان توجه کنید.

درخواست آنلاین یا حضوری: اکثر شرکت‌های تامین مالی امکان ارائه درخواست آنلاین را فراهم می‌کنند. 

برخی از شرکت‌ها نیز دارای شعب حضوری بوده و  می‌توانید به آنها مراجعه کنید.

ارائه مدارک: شما باید مدارک مورد نیاز (مانند مدارک شناسایی، مدارک درآمد و غیره) را ارائه دهید.

بررسی اعتبار: شرکت تامین مالی اعتبار شما را بررسی می‌کند.

تایید تسهیلات : اگر درخواست شما تایید شود، شرکت تامین مالی شرایط تسهیلات  (نرخ سود، مدت بازپرداخت، مبلغ اقساط و غیره) را به شما اعلام می‌کند.

امضای قرارداد: شما باید قرارداد تسهیلات  را امضا کنید.

دریافت وجه: شرکت تامین مالی مبلغ تسهیلات  را به حساب شما واریز می‌کند.

نکات مهم:

مقایسه نرخ سود: قبل از انتخاب شرکت تامین مالی، نرخ سود شرکت‌های مختلف را با هم مقایسه کنید.

حتی تفاوت‌های کوچک در نرخ سود می‌تواند در طول زمان تفاوت قابل توجهی در مبلغ کل پرداختی شما ایجاد کند.

توجه به شرایط بازپرداخت: شرایط بازپرداخت تسهیلات (مدت زمان بازپرداخت، مبلغ اقساط و غیره) را به دقت بررسی کنید و مطمئن شوید که از عهده بازپرداخت آن بر می‌آیید.

خواندن دقیق قرارداد: قبل از امضای قرارداد تسهیلات ، تمام مفاد آن را به دقت بخوانید و در صورت وجود هرگونه سوال، از شرکت تامین مالی توضیح بخواهید.

مراقب کلاهبرداری باشید: مراقب شرکت‌های تامین مالی باشید که وعده‌های غیرواقعی می‌دهند یا از شما می‌خواهند که قبل از دریافت تسهیلات ، مبلغی را پرداخت کنید.

نکات کلیدی:

تمرکز بر کیفیت: ارائه خدمات با کیفیت و جلب رضایت مشتری باید در اولویت قرار گیرد.

شفافیت: شرایط لیزینگ باید به طور شفاف و واضح برای بیماران مشخص شود.

انعطاف‌پذیری: شرکت لیزینگ باید انعطاف‌پذیر باشد و بتواند خدمات خود را با توجه به نیازهای خاص هر بیمار و موسسه درمانی تنظیم کند.

مدیریت ریسک: مدیریت ریسک‌های اعتباری، عملیاتی و قانونی باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.

همکاری با دولت: همکاری با وزارت بهداشت و سایر سازمان‌های دولتی می‌تواند به تسهیل فرآیندها و کاهش موانع کمک کند.

با پیروی از این نقشه راه، می‌توانیم به طور سیستماتیک و با ریسک کمتر وارد بازار لیزینگ خدمات درمانی در ایران شویم و یک کسب و کار موفق و پایدار ایجاد کنیم.

شاهین موسی زاده، مدیر عامل شرکت واسپاری اطلس