اختصاصی چابک آنلاین؛
شرکت‌های بیمه‌ای در دیگر کشورها برای مقابله با تهدیدات سایبری چه مدل‌هایی را اجرایی کرده‌اند؟
در دنیای امروز، صنعت بیمه با حجم عظیمی از داده‌های مهم روبرو است که شامل اطلاعات شخصی، مالی، پزشکی و رفتاری مشتریان می‌شود.
چابک آنلاین، بهاره تاجرباشی، حفاظت از این داده‌ها نه تنها برای حفظ اعتماد مشتریان ضروری است، بلکه به دلیل پیشرفت‌های فناوری مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء (IoT) و دیجیتال‌سازی فرآیندها، با چالش‌های پیچیده‌ای همراه شده است. بر اساس گزارش‌های جهانی، شکاف‌های حفاظتی در صنعت بیمه تا سال ۲۰۳۰ افزایش خواهد یافت، که نیاز به رویکردهای نوین را برجسته می‌کند.
صنعت بیمه با چالش‌های متعددی در حفاظت از داده‌ها مواجه بوده که عمدتاً ناشی از تحولات دیجیتال و تهدیدهای سایبری است.
این چالش‌ها را می‌توان به دسته‌های زیر تقسیم کرد:
تهدیدهای سایبری و حملات دیجیتال: بیمه‌گران با حجم بالایی از داده‌های مهم سروکار دارند که آنها را هدف حملات و نفوذهای سایبری و نقض داده‌ها قرار می‌دهد.
برای مثال، وابستگی به سیستم‌های قدیمی و تامین‌کنندگان ، ریسک‌های امنیتی را افزایش می‌دهد.
همچنین، دوره‌های طولانی نگهداری داده‌ها و دسترسی‌های پیچیده، تامین امنیت داده ها را دشوارتر می‌کند.
رعایت قوانین و مقررات: قوانین حفظ حریم خصوصی در اروپا، بیمه‌گران را ملزم به رعایت استانداردهای سختگیرانه می‌کند، اما تنوع قوانین در کشورها چالش‌برانگیز است.
عدم رعایت این قوانین می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین شود.
علاوه بر این، تغییرات در قوانین مالیاتی و مقررات، بار اداری را افزایش می‌دهد.
مدیریت داده و فناوری‌های نوین: داده‌ها از منابع متعدد و ناسازگار جمع‌آوری می‌شوند که منجر به تاخیر در پردازش و ناهماهنگی می‌شود.
از طرفی هم استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، در حالی که مفید است، ریسک‌های جدیدی مانند سوگیری داده‌ها و آسیب‌پذیری‌های AI ایجاد می‌کند.
همچنین، دیجیتال‌سازی فرآیندها ریسک از دست دادن داده‌ها در مهاجرت به سیستم‌های جدید را افزایش می‌دهد.
ریسک‌های عملیاتی و نوآوری: بیمه‌گران با چالش‌هایی مانند مدیریت ریسک در زنجیره تامین و نوآوری روبرو هستند که حفاظت داده را پیچیده‌تر می‌کند.
تمرکز بیش از حد بر جبران خسارت نیز مانع پیشرفت در حفاظت داده می‌شود.
این چالش‌ها نشان‌دهنده نیاز به سرمایه‌گذاری در فناوری‌های امن و آموزش کارکنان است.
در ایران، صنعت بیمه با چالش‌های خاصی مواجه بوده که عمدتاً ناشی از نبود قوانین اختصاصی حفظ حریم خصوصی و وابستگی به سیستم‌های سنتی است.
بر اساس تحلیل‌ها، به نظر می رسد که قانون خاصی برای حفاظت از داده‌های شخصی در ایران وجود ندارد، که این شکاف قانونی را در فضای دیجیتال برجسته تر می‌کند.
اکوسیستم بیمه سلامت ایران پیچیده است و با تضاد منافع بین بازیگران مختلف مانند دولت و شرکت‌های خصوصی همراه است، که حفاظت داده را دشوارتر می‌کند.
علاوه بر این، مسائل مدیریتی مانند solvency بیمه‌گران محلی و قیمت‌گذاری ریسک، بر حفاظت داده تاثیر می‌گذارد.
برنامه‌های بیمه عمومی مانند نیز چالش‌های اداری ایجاد می‌کند، اما تمرکز بر حفاظت داده در آنها کم است.
کشورهای منطقه خاورمیانه در حال پیشرفت در قوانین حفاظت از داده هستند، اما تفاوت‌های قابل توجهی با ایران وجود دارد و این مقایسه بر اساس قوانین فعلی و شباهت‌ها با استانداردهای جهانی مانند GDPR انجام شده است:
عربستان سعودی: قانون حفاظت از داده‌های شخصی (PDPL) عربستان مشابه GDPR اروپا است و شامل حقوق افراد، الزامات اطلاع‌رسانی و جریمه‌های سنگین می‌شود.
در عربستان تمایز بین داده‌های عادی و مهم رعایت می شود و تمرکز بیشتری بر انتقال داده‌ها دارد که این قانون چالش‌های سایبری در بیمه را بهتر مدیریت می‌کند.
امارات متحده عربی: قوانین حفاظت داده در امارات، به ویژه در zones مالی مانند DIFC و ADGM، کاملاً با GDPR همخوانی دارد و شامل مقررات سختگیرانه برای پردازش داده است.
امارات بر data residency (نگهداری داده در داخل کشور) تاکید دارد، که برای صنعت بیمه امنیت بیشتری فراهم می‌کند و در مقایسه با ایران، امارات سیستم‌های نظارتی فعال‌تری دارد.
ترکیه: قانون حفاظت از داده‌های شخصی ترکیه (KVKK) شبیه GDPR است و شامل حقوق portability داده می‌شود و ترکیه هم چالش‌های مشابهی با ایران در مدیریت داده‌های بیمه ای دارد، اما قوانینش پیشرفته‌تر است و بر رعایت قوانین بین‌المللی تمرکز دارد.
به طور کلی، کشورهایی مانند عربستان و امارات قوانین جامع‌تری نسبت به ایران دارند، که شامل مقایسه با GDPR می شود که بیمه گران ایرانی می‌توانند از این مدل‌ها برای پر کردن شکاف‌های قانونی الهام بگیرند.
حفاظت از داده‌های بیمه‌ای در دنیای امروز نیازمند تعادل بین نوآوری و امنیت است.
در ایران، اولویت باید بر ایجاد قوانین اختصاصی حفظ حریم خصوصی باشد، در حالی که کشورهای منطقه مانند عربستان و امارات الگوهای موفقی ارائه می‌دهند.
پیشنهادها شامل سرمایه‌گذاری در فناوری‌های سایبری، آموزش کارکنان و همکاری منطقه‌ای برای استانداردسازی است.
این رویکرد می‌تواند ریسک‌ها را کاهش و اعتماد مشتریان را افزایش دهد.
