اختصاصی چابک آنلاین؛

چرا شرکت های لیزینگ برای تبلیغات و بازاریابی بودجه ای در نظر نمی گیرند؟

اگر از مردم بپرسید «لیزینگ چیست؟» اغلب یک پاسخ مشترک می‌شنوید: «لیزینگ ماشین.» همین.

چرا شرکت های لیزینگ برای تبلیغات و بازاریابی بودجه ای در نظر نمی گیرند؟

به گزارش چابک آنلاین، درحالیکه دنیای لیزینگ بسیار گسترده‌تر است؛ از لیزینگ تجهیزات پزشکی گرفته تا لیزینگ مسکن، لوازم خانگی و حتی کالاهای دیجیتال.

اما چرا چنین برداشت محدودی درخصوص صنعت لیزینگ در ذهن جامعه شکل گرفته؟ 

پاسخ ساده است: ضعف در تبلیغات و اطلاع رسانی.

صنعت لیزینگ در ایران قدمتی بیش از نیم قرن دارد و بسیاری از شرکت‌های بزرگ مالی و بانکی پشتوانه شرکت های این صنعت هستند.

 اما نکته عجیب این است که علی‌رغم این سابقه، حضور پررنگی در ذهن مردم ندارند. 

دلیل اصلی هم کم‌اهمیتی به تبلیغات و برندسازی است.

لیزینگ‌ها عمدتا فعالیت خود را در قالب قراردادهای سازمانی انجام داده اند و کمتر دغدغه معرفی گسترده به عموم مردم را نداشته‌اند.

نتیجه‌اش این شده که مردم عادی از خدمات متنوع لیزینگ بی‌خبرند، در موارد بسیاری حتی نمی‌دانند چنین شرکت‌هایی وجود دارند.

درهمین حال، یک اتفاق مهم در سال‌های اخیر رخ داده است: ظهور لندتک‌ها. 

لندتک‌ها سابقه‌ای کوتاه‌تر از لیزینگ‌ها دارند، ولی در مدت کوتاهی توانسته اند خود را به مخاطب معرفی کنند. چگونه؟ 

با تبلیغات گسترده، روایت‌سازی و حضور در ذهن مخاطب.

آن‌ها با کمپین‌های هوشمندانه در فضای مجازی، رسانه‌ها و حتی زندگی روزمره مردم وارد شده و موفق شدند «وام دیجیتال و خرید اعتباری» را به عنوان یک مفهوم ملموس جا بیندازند. 

به‌طوری‌که امروز بخش بزرگی از مردم نام چند لندتک را به خوبی می‌دانند، اما شاید به سختی نام یک شرکت لیزینگ را به خاطر بیاورند.

این فاصله، فاصله تبلیغات است نه فاصله تجربه و سابقه.

گفته می شود که عمده افراد تفاوتی بین «لیزینگ» و «وام بانکی» قائل نیستند.

در عین حال بیشتر این افراد تصور می‌کنند که خدمات لیزینگ فقط محدود به خودرو است. 

این موارد به روشنی می‌گویند که ذهن مردم درباره لیزینگ شکل نگرفته وتصویر واضحی از آن وجود ندارد.

در چنین شرایطی، حتی اگر شرکت‌های لیزینگ بهترین خدمات مالی را هم ارائه دهند، مخاطب کمتری از این خدمات آگاه خواهد شد.

واقعیت این است که تبلیغات در صنعت لیزینگ جایگاه خاصی نداشته و بودجه های مناسبی هم در سرفصل های مالی شرکت ها تعریف نشده است.

نه کمپین‌های یکپارچه‌ای وجود دارد، نه روایت‌سازی برای جامعه صورت گرفته و نه حتی تلاش جدی برای دیجیتال‌ مارکتینگ دیده می‌شود.

 درحالیکه در جهان، تبلیغات و برندینگ بخش جدا نشدنی صنعت مالی و اعتباری است، در ایران لیزینگ‌ها همچنان با روش های سنتی به مشتریان معرفی می شوند.

همین خلأ باعث شده تا لندتک‌ها میدان‌دار شوند و ذهن مردم را تصرف کنند.

اینجاست که اهمیت تبلیغات برای صنعت لیزینگ آشکار می‌شود.

اگراین شرکت‌ها بخواهند جایگاه واقعی خود را پس بگیرند، باید استراتژی تبلیغات را جدی بگیرند.

تبلیغات فقط بیلبورد و تیزر تلویزیونی نیست؛ امروز تبلیغات یعنی حضور مستمر در رسانه‌های اجتماعی، روایت‌سازی درباره نقش لیزینگ در زندگی روزمره مردم، آموزش و فرهنگ‌سازی درباره خدمات مالی و استفاده از داده‌ها برای شناخت بهتر مشتری.

لیزینگ‌ها باید داستان‌سرایی کنند؛ باید نشان دهند که چگونه می‌توانند زندگی مردم را ساده‌تر کنند، چگونه می‌توانند خانواده‌ای را صاحب خانه یا کسب‌وکاری را صاحب تجهیزات کنند.

فراموش نکنیم که در اقتصادی مثل ایران، مردم همیشه به دنبال راه‌های هوشمندانه برای خرید و سرمایه‌گذاری هستند.

اگر لیزینگ  ها بتواند این پیام ها را با سرعت و به‌درستی منتقل کنند که «راه‌های جایگزین و امن‌تری برای تأمین مالی وجود دارد»، به سرعت جایگاه خود را بازخواهند یافت، اما این اتفاق بدون تبلیغات هدفمند ممکن نیست.

بنابراین، صنعت لیزینگ ایران اگر می‌خواهد زمین بازی را به لندتک‌ها واگذار نکند  و به مرور صدر نشین انتخاب‌های مردم باشد باید تبلیغات را از یک هزینه اضافی به یک سرمایه‌گذاری استراتژیک تبدیل کند.

 تبلیغات نه فقط یک ابزار معرفی، بلکه پلی است بین صنعت لیزینگ و اعتماد عمومی.

 

copied
نظر بگذارید