اختصاصی چابک آنلاین؛
چرا اپلیکیشنهای بیمهای در ایران افراد را جذب نمی کنند؟
صبحی پاییزی در خیابانی شلوغ و صدای شهر، مثل همیشه، پرهیاهوست، در این میان، میلیونها ایرانی مثل هر روز گوشیهایشان را چک میکنند، پیامها، شبکههای اجتماعی، شاید یک خرید آنلاین، اما آیا از اپلیکیشن بیمه ای خریدی پر تقاضا صورت می گیرد ؟

چابک آنلاین،بهاره تاجرباشی، نه، به نظر می رسد که در آن گوشه گوشی همچنان در حال خاک خوردن است،جایی که کمتر کسی سراغش را می گیرد اما چرا؟
چون در ایران، خرید بیمه نامه هنوز برای خیلیها یک وظیفه است و نه یک نیاز دوست داشتنی.!
با نرخ نفوذ بیمهای که بین ۱.۴ تا ۲.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی است، خیلی پایینتر از میانگین جهانی ۷.۵ درصد، اپلیکیشنهای بیمهای در ایران با یک چالش بزرگ روبرو هستند: چطور از یک ابزار خشک و رسمی به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل شوند؟
فرهنگ خرید بیمه نامه در ایران مثل درختی است که در محیطی مستعد اما کم بهره ریشه دوانده؛ تورم، تحریمها و نوسانات پرفرازو نشیب اقتصادی، بیمه را برای بسیاری به یک هزینه اضافی تبدیل کرده، نه یک سرمایهگذاری بلند مدت.
آمارها بسیار هیجان آفرین هستند، در حالی که در کشورهای پیشرفته ضریب نفوذ بیمه به ۱۲ درصد میرسد، در ایران، بیشتر خانوادهها به خرید یکی دو بیمهنامه بسنده میکنند که آن هم اغلب هم به نام سرپرست خانواراست.
بیمه عمر چطور؟
این واژه برای خیلیها یک مفهوم غریب است، با سوالهایی مثل "چرا پولم رو بدم به چیزی که معلوم نیست؟" اپلیکیشنهای بیمهای فعلی هم کمکی نمیکنند؛ بیشترشان مثل کاتالوگهای دیجیتالاند و چند گزینه برای پرداخت قسط، یک چتبات بیروح و تمام.!
امااگراین آپها فراتر از بیمه بروند، اگر شرایط واقعی زندگی مردم را لمس کنند، میتوانند افراد را جذب و گوشیها را سرشار از هیجان خرید بیمه نامه کنند.
بیایید به دنیای ایدهها قدم بگذاریم.
تصور کنید اپلیکیشنی که نه فقط بیمهنامهتان را مدیریت میکند، بلکه بخشی از زندگی روزمرهتان میشود.
یکی از این راهها، ادغام مدیریت ساختمان است، در ایران، جایی که آپارتماننشینی با جلسات پرتنش همسایهها و دردسرهای روزمره همراه است، یک آپ بیمه ای میتواند بخشی برای مدیریت امور ساختمان داشته باشد.
ازرزرو آسانسور برای اسبابکشی گرفته تا گزارش خرابیها، یا چکلیست ایمنی مثل بررسی کپسول آتشنشانی و پرداخت شارژها.
حالا این موارد را به یک اپلیکیشن بیمه ای وصل کنید، یک اعلان هوشمند که میگوید "ساختمانتان ایمن است؟ با یک کلیک ، بیمه آتشسوزیتان را تمدید کنید.
" این ویژگی، بیمه را ازیک مفهوم خشک وغیر ملموس به یک نیاز ققابل درک تبدیل میکند.
درکلانشهرهایی مثل تهران با هزاران مجتمع مسکونی، این قابلیت میتواند نرخ نصب هرآپ را تا دو برابر افزایش دهد، چون کاربر احساس میکند این آپ برای او ساخته شده، نه فقط برای شرکت بیمه.
بیایید کمی در این داستان عمیقتر شویم، آموزش بیمهای.
خیلی از ایرانیها با خرید بیمه عمر یا حتی بیمه بدنه خودرو مشکل دارند "این پول کجا میره؟" یا "تورم که همهچیز رو میبلعه، بیمه به چه دردم میخوره؟
یک " اپلیکیشن" جذاب میتواند با ویدیوهای کوتاه، انیمیشنهای مهیج یا پادکستهای محلی، این مفاهیم را ساده کند، "چطور بیمه عمر میتونه آینده بچههات رو تضمین کنه؟"
یا داستانی واقعی از کسی که با خرید بیمه، هزینههای بیمارستانش را پوشش داد.
بخش سوال و جواب هم میتواند معجزه کند، یک محیط گفتگوی برخط با کارشناسان که کاربر بپرسد "بیمه من خسارت تورم رو پوشش میده؟" و جواب را هم فوری بگیرد.
تحقیقات جهانی نشان میدهد که ۴۰ درصد کاربران اپهای بیمه به خاطر محتوای آموزشی وفادار میمانند.
درایران اما، با شناخت پایین از بیمه ها، این ویژگی میتواند اپ را به یک دوست دانا تبدیل کندکه ارزش نصب کردن دارد.
حالا یک پیشنهاد تازه، اپلیکیشن خانوادگی.
الهام گرفته از ایدهای مثل "بلو جونیور"، میتوان بخشی برای بچهها طراحی کرد، متصل به حساب والدین.
تصور کنید کودکی ۱۲ ساله اپ را باز کند و با بازیهای ساده بفهمد بیمه عمر چیست: "با ۱۰۰ هزار تومن در ماه، برای دانشگاهت پول جمع کن! " یا بیمهای برای لپتاپش بخرد.
والدین نظارت میکنند و اپ از یک ابزار بزرگسالانه به یک تجربه خانوادگی سادهو دوست داشتنی تبدیل میشود.
در فرهنگی که خانواده حرف اول را میزند، این ویژگی میتواند نرخ حفظ کاربر را تا ۳۰ درصد بالا ببرد، چون بچهها والدین را مجبور میکنند اپ را نگه دارند.
ایده دیگر، ادغام با اپهای پرطرفدار مثل دیجیکالا یا اسنپ است.
وقتی کاربر تاکسی میگیرد، اپ بیمه ، مسافرت هایی هم پیشنهاد دهد ، یک پیشنهاد هوشمند که بهجای مزاحمت، راهحل است.
جهان پر است از نمونههای موفق که میتوانیم از آنها یاد بگیریم.
اپ Lemonade در آمریکا با هوش مصنوعی، خسارتها را در سه دقیقه بررسی میکند ،کاربر عکس خسارت را میفرستد، و پول به حسابش میآید.
نتیجه؟
نرخ رضایت ۹۰ درصد!
یا Geico، با داشبورد ساده و برنامهای که رانندگی ایمن را با تخفیف پاداش میدهد، میلیونها دانلود داشته است.
در هند، HDFC Life با آموزشهای ساده در اپ، نرخ تبدیل را ۴۰ درصد بالا برده ، شبیه ایده آموزش ما و در بریتانیا، Cuvva با بیمه ساعتی برای رانندگان گاهبهگاه، ۱.۱ میلیون کاربر جذب کرده است.
این اپها موفقاند چون به کاربر حس ارزش آفرینی میدهند؛ نه فقط بیمه میفروشند، بلکه زندگی را آسانتر میکنند.
درایران، با فرهنگی که در آن بیمه نفوذ کم دارد اما پتانسیل هایی بالا ، این مدلها میتوانند درخشش کنند.
مثلاً اپ ایرانی که با اسنپ ادغام شود و بیمه راننده پیشنهاد دهد، میتواند بازی را عوض کند.
درپایان این داستان کوتاه، باید بگویم که اپلیکیشنهای بیمهای میتوانند پلی باشند به سوی روزی که بیمه در ایران نه فقط یک اجبار، بلکه یک انتخاب دوستداشتنی باشد.
نه با ارایه آمارهای خشک از ناحیه بیمه مرکزی، بلکه با لمس نیازهای واقعی مردم، از مدیریت خانه گرفته تا آموزش و بازی خانوادگی،جای همه این موارد، در اپلیکیشن های بیمه ای خالی است.
آینده بیمه در ایران،در جیب مردم است، فقط کافی است اپلیکیشنها رنگ زندگی بگیرند، ایرانیترو ملموس تر شوند و به اولویت های افراد تبدیل شوند.
چرا گوشی های ما اینقدر ار اپلیکیشن های بیمه ای تهی است؟