شرکت‌های بیمه ای بدون بلاکچین و شراکت در محصول موفق نخواهند شد + فیلم

چابک آنلاین، بهاره تاجرباشی، کیوان عباسی، مدیر فناوری اطلاعات شرکت بیمه کارآفرین : فکر می کنم بیمه مبتنی بر استفاده را احتمالا زودتر می بینیم دلیل آن این است که در هر سه موضوعی که شما بیان کردید یا حتی بگوییم پنج موضوع یا بیشتر فرقی نمی کند، شرکت های بیمه باید یک تصمیم جدی بگیرند و آن تصمیم باید وجود محصولات مشترک باشد.

از نظر من زمان آن گذشته که ما فقط نگاه به داخل روی این ترندها داشته باشیم و بتوانیم کاری انجام بدهیم.

وقتی ماشین خودران یا ماشین تمام الکترونیکی بخواهد بیاید به این معنی است که احتمالا ما باید یک محصول جدید به کمپانی خودروساز مبتنی بر رفت و آمد داده داشته باشیم بنابراین دیگر نیست نیست که من به عنوان شرکت بیمه خودم یک سنسور در ماشین قرار دهم.

این موضوع می تواند مربوط به یک شرکت مشترک استارتاپی باشد که یک تفاهمی با من و کارخانه ببندد و بگوید من یک محصول مشترک بالا می آورم که نیازهای داده ای شرکت بیمه را پوشش می دهد.

اینکه گفتم بیمه مبتنی بر استفاده را زودتر می بینیم به علت آن است که می بینم شرکت هایی در این موضوعات فعال شده اند و می توانند این اتفاق را به وجود آورده، تفاهم ایجاد کنند و یک محصول مشترک میان بیمه و خودروساز یا میان بیمه و سرویس دهنده الکترونیکی ایجاد کنند.

در بلاکچین نیز روال همین است، اگر ما قبول نکنیم که باید با یک نفر در این محصول شریک شویم نمی توانیم منفعتی ببریم و منفعت ما شاید تنها همین باشد که داده ها را مبتنی بربلاکچین ذخیره می کنیم که این حالت تنها در موضوع امنیت به ما کمک می کند و ارزش افزوده ای در فروش و بنگلع دری اضافه نمی کند.

اگر نگاهمان به بلاکچین نگاه ارزش افزوده، بنگاه داری و یک مسیر جدید درآمدی باشد می توانیم از مسیری که ذکر کردم حرکت کنیم و با محصولات مشترک با جاهای دیگر سرویس دهنده وارد این کار بشویم.

هیچ‌چیزی مانند بلاکچین در صنعت بیمه نمی تواند پیوند بخورد؛ همانگونه که الکترونیکی و دیجیتالی شدن منجر شد تا بانک ها متحول شوند و از صدهزار تراکنش روزانه به ۵۰۰ میلیون تراکنش روزانه برسند، بلاکچین نیز می تواند به همین شکل صنعت بیمه را متحول کند اما صنعت بیمه نه به تنهایی بلکه با بازوهای جدید که برای خود ایجاد کرده و شُرک های های تازه و سرویس های مبتنی بر اشتراک می تواند این کار را انجام داد.

فکر می کنم در دو یا سه سال آینده این اتفاق می افتد زیرا این نیاز بازار است و ما هرچقد به آن بی توجهی کنیم در نهایت در قامتی مانند الزام به ما می گردد درآن صورت ما الزام داریم که وارد شراکت شویم.

بنابراین بهتر است با نگاه تجاری که از قبل به آن کرده ایم خودمان پیش قدم شویم کما اینکه موضوعاتی که باید در گذشته حل می کردیم در قالب الزام به سمت ما برگشت.

به عنوان مثال اکنون که نقاط آسیب دیده الزامی را از ما می خواهند؛ این سرویسی بود که می توانستیم ۱۰ سال قبل به مشتریان پیشنهاد بدهیم و بگوییم اگر می خواهید با اطمینان سوار ماشین خود شوید از ما استعلام کنید تا بگوییم در ۱۰ سال گذشته چه اتفاقی برای این ماشین افتاده است تا با عکس پاسخ بدهیم و یک مشاوره رو آن بگذاریم.

اگر نگاهمان به این موضوعات را تجاری کنیم و مدل بنگاه داری به آن بنگریم ظرف دو یا سه سال آینده تمام این اتفاقات رخ می دهد.