صنعت بیمه چشم به‌راه همکاری بیشتر برای ایمن سازی ساختمان های ناایمن

چابک آنلاین، زهرا نامداری، خرداد ماه سال گذشته بود که برای اولین بار فهرست ساختمان‌های ناایمن  منتشر شد.

فهرست منتشر شده تکان دهنده بود و نشان داد که بیشتر این ساختمان های ناایمن مکان هایی هستند که تردد عموم مردم درآن ها بسیار بالا است.

درحقیقت نام بسیاری از پاساژها و مراکز خرید در این لیست به چشم می خورد.

نام بیمارستان ها و مراکز درمانی نیز در این لیست پررنگ بودند.

از این رو، روند ارزیابی ساختمان های ناایمن ادامه پیدا کرد و طبق آمارهای رسمی ، تاکنون بازرسی از وضعیت ایمنی بیش از ۵۳ هزار ساختمان در تهران انجام و موارد نا ایمنی به مالکان آنها اعلام شده است و هر روز تعداد مراکزی که تائیدیه دریافت می‌کنند یا در حال انجام دستورالعمل ها هستند رو به افزایش است.

ناگفته نماند که درآخرین آمار اعلام شده تعداد ساختمان دارای وضعیت بحرانی ایمنی در تهران 129 مورد اعلام شد که با اقدامات انجام شده تعدادی از ساختمان‌ها با اجرای دستورالعمل‌ها ، مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند و تعداد آنها کاهش یافته است.

به تازگی قدرت اله محمدی، مدیرعامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران هم تعداد ساختمان دارای وضعیت بحرانی ایمنی در تهران را  75 مورد اعلام کرد که در بین آنها ساختمان‌های دولتی مانند بیمارستان‌ها قرار دارند.

گفته می شود که از منظر قانونی، بخشنامه‌ای در خصوص لزوم رعایت استانداردهای ایمنی و بهداشتی در ساخت و ساز در شهرها به دادستان‌ها ابلاغ شده است.

درهمین رابطه غلام‌عباس ترکی، معاون دادستان کل کشور، گفته است که پیرو تعاملات صورت گرفته با وزیر کشور، بخشنامه‌ای در خصوص لزوم نظارت بر عملکرد کمیسیون‌های ماده ۱۰۰ شهرداری‌ها و رعایت مفاد بند ۲ بخش ت تبصره ۶ قانون بودجه سال ۱۴۰۲ از حیث اطمینان از رعایت استانداردهای ایمنی و بهداشتی در ساخت و ساز در شهرها به دادستان‌ها ابلاغ و بر ایجاد سازکارهای نظارتی و فنی مورد نیاز تاکید شده است.

ناگفته نماند که طبق اعلام مقامات رسمی هنوز 50 درصد ساختمان‌های دولتی موجود در شهر تهران تاییدیه آتش‌نشانی را ندارند!.

به بیان دقیق تر حدود ۴۰ درصد از بیمارستان‌های دولتی (زیرمجموعه وزارت بهداشت) قبل از سال ۱۳۵۰ و حدود ۳۰ درصد بین سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۹ ساخته شده‌اند.

با در نظر گرفتن شاخص‌هایی نظیر سال ساخت، مساحت زیربنا، تعداد طبقات وغیره تاکنون تعداد ۵۳ بیمارستان در گروه آسیب پذیری خیلی زیاد و ۸۴ بیمارستان در گروه با آسیب پذیری زیاد قرار گرفته‌اند.

قدرت اله محمدی، مدیرعامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران،یکی از معضلات کنونی در ایمن سازی ساختمان های ناایمن را وزارتخانه‌ها، سازمانها و شرکت های دولتی اعلام کرده و گفته که هیچ بودجه‌ای برای ایمن‌سازی ساختمان‌های خود اختصاص نمی‌دهند!.

به نظر می رسد که بعد از حوادثی همچون ساختمان پلاسکو، متروپل و یا بیمارستان گاندی، اهمیت نوسازی، بازسازی ایمن‌سازی ساختمان ها در کشور بیشتر شده است.

علیرضا زاکانی، شهردار تهران هم گفته که حدود 9 دستگاه برای اولین بار در تاریخ شهر تهران دست به دست هم داده‌اند تا از داخل و خارج شهرداری کمک کنند که پایش ساختمان های ناایمن به‌دقت انجام شود و در جهت  ایمن‌سازی حرکت شود.

حال این پرسش مطرح می شود که سهم و جایگاه صنعت بیمه در بین این دستگاه ها کجا است؟

درحالی که صنعت بیمه براساس ماهیت خود نیاز به شناسایی دقیق ریسک های جامعه دارد، آیا آمار مشخصی از ساختمان های ناایمن در کشور دارد؟

درهمین رابطه، معاون فنی شرکت بیمه تجارت نو، تاکید کرد که نیاز به همکاری و همفکری بیشتری بین سازمان های ناظری که اینگونه گزارش ها را منتشر می کنند با بیمه مرکزی و شرکت های بیمه وجود دارد.

علی سلطانی به چابک آنلاین گفت که گزارش سازمان های مرتبط به صنعت بیمه در مورد سازه های ناایمن، نافی وظیفه ذاتی صنعت بیمه نیست زیرا بیمه گران خود باید به صورت مجزا برای ریسکی که می پذیرند تمهیداتی داشته باشند اما به هر روی بد نیست که آتش نشانی و سایر مراجع ذیصلاح همین موضوع را به بیمه مرکزی به عنوان نهادی که می تواند به شرکت های بیمه گر اطلاع دهد، ابلاغ کند.

وی با اشاره به نقش و سهم بیمه مرکزی به عنوان بیمه گر اتکایی ادامه داد: بیمه مرکز ی می تواند به عنوان نهاد ناظر به شرکت هایی که صادر کننده این بیمه نامه ها هستند اخطار بدهد و از آنها بخواهد که وضعیت بیمه گری خود را اصلاح کنند.

سلطانی افزود: درمورد موضوع ساختمان های نا ایمن، شهرداری و یا آتش نشانی می توانند از ابزار بیمه استفاده کنند، در کشورهای دیگر هم شرکت های بیمه برای صدور بیمه نامه تائیدیه نهادها و اصنافی همچون آتش نشانی را از بیمه گذار می خواهند اما درحال حاضر این نهادها در کشور ما رابطه خوبی با صنعت بیمه ندارند و یا اصلا این رابطه شکل نگرفته است.

وی، ادامه داد: اگر این اطلاعات و داده ها با صنعت بیمه به اشتراک گذاشته شود و قبل از صدور بیمه نامه بدانند که این ساختمان در کدام بخش ها مشکل دارد، یک هشدار برای شرکت بیمه گر است و آتش نشانی می تواند این موضوع را به بیمه مرکزی اطلاع دهد.

سالها است که صنعت بیمه، صنایع بزرگی همچون نفت، گاز و پتروشیمی را تحت پوشش خود قرارداده  و بیمه نامه آنها را با توجه به ارزیابی ها و بررسی هایی که انجام می شود صادر می کند.

اما رقابت موجود در بازار صنعت بیمه باعث شده که یکسری از ملاحظات در لحظه صدور بیمه نامه در نظر گرفته نشود.

درعین حال از این موضوع نباید غافل شد که صنعت بیمه خود می تواند به عنوان ابزاری کنترلی در مدیریت ریسک های جامعه ایفای نقش کند.

انتشار اطلاعات و در دسترس بودن داده های لازم تاثیر قابل توجهی بر مدیریت ریسک صنعت بیمه دارد و به صنعت بیمه کمک می کند تا در نوشتن ریسک ها با ملاحظه بیشتری گام بردارد.

واقعیت این است که بیمه مرکزی به عنوان نهادناظر صنعت بیمه باید میزان تعاملات خود با سازمان های دیگر را تقویت کند و درعین حال به عنوان بیمه گر اتکایی بزرگ کشور  نظارت بهتری بر بیمه شدن ساختمان های ناایمن در کشور داشته باشد.