اختصاصی چابک آنلاین؛
بارسنگین درآمد زایی شرکت بیمه ای همچنان بر دوش بیمه نامه ای کم بازده
درسال ۱۴۰۳ هم همچون سال های گذشته، رشته «درمان» تکمیلی در میان تمام رشتههای بیمهای، همچون یک قهرمان مورد توجه اما خسته، بار سنگین تقاضای مردم و افزایش روز افزون هزینههای درمان را به دوش کشید.

چابک آنلاین، بهاره تاجرباشی، براساس گزارش عملکرد بیمهگران در سال ۱۴۰۳، این رشته با ثبت بیش از ۸۵ میلیون مورد خسارت، پرتقاضاترین رشته بیمه ای کشور بوده است.
این عدد بهتنهایی نشان میدهد که بخش بزرگی از جامعه برای جبران هزینههای درمانی، چارهای جز پناه آوردن به بیمه درمان تکمیلی نداشتهاند.
بر پایه آمار عملکرد سال ۱۴۰۳، بیمه نامه درمان با پرداخت ۱۰۳ هزار میلیارد تومان خسارت، حدود ۴۰درصد از کل خسارتهای صنعت بیمه را به دوش کشید.
این عدد گواه آن است که مردم برای جبران هزینههای درمانی خود بیش از پیش به بیمهگران مراجعه کردهاند.
ازطرف دیگر، همین رشته توانسته با تولید 153 هزار میلیارد تومان حق بیمه، عنوان پُرفروشترین رشته بیمهای سال را به نام خود ثبت کند.
به عبارتی، ۳۴.۷۸ درصد از کل حق بیمهها در سال گذشته مربوط به بیمه درمان بوده واین درآمد نسبت به سال قبل ۸۱.۳۸ درصد افزایش یافته است.
با این حال، نسبت خسارت این رشته در سطح ۶۷.۴ درصد باقی مانده است.
به بیان ساده، از هر ۱۰۰ تومان دریافتی، بیش از ۶۷ تومان آن صرف پرداخت خسارت شده،یعنی سود خالص شرکتها در این رشته همچنان در لبه تیغ قرار دارد.
این نسبت، با وجود رشد درآمد بالا، همچنان هشداردهنده است چراکه سودآوری بیمهگران را تهدید میکند و امکان سرمایهگذاری در زیرساختهای بهتر را کاهش میدهد.
درمان با اینکه پرفروشترین رشته است، اما به دلیل نسبت خسارت بالا، سودآوریاش پایین است و این معادله ناپایدار، فشار زیادی بر شرکتهای بیمه ای وارد میکند.
با بررسی اعداد و ارقام منتشر شده متوجه می شویم که با وجود رشد حق بیمه، نسبت خسارت کاهش نیافته و این نشان میدهد که سازوکارهای کنترلی، مانند رسیدگی به تقلب، مدیریت پروندههای خسارت یا قراردادهای گروهی با مراکز درمانی، نیازمند بازنگری اساسی هستند.
از طرفی هم رشد ۸۱ درصدی حقبیمه،فشار زیادی بر بیمهگذاران واردکرده، اما این افزایش هنوز پاسخگوی هزینههای بالای درمان نیست.
اگراین وضعیت ادامه یابد، احتمالاً یا بیمهگران مجبور به افزایش دوباره نرخها میشوند و یا اینکه ممکن است کیفیت خدمات کاهش مییابد.
همچنین، حجم بالای خسارتها نشان میدهد که اتوماسیون، پروندههای الکترونیک و سامانههای هوشمند رسیدگی به خسارت باید در اولویت سرمایهگذاری قرار بگیرند.
در نهایت، بررسی رشته بیمه درمان در سال ۱۴۰۳ نشان می دهد که فروش بالای این رشته بیمه ای همانقدر که نشان از اعتماد مردم دارد، زنگ خطری برای صنعت بیمه هم هست.
بیمه نامه درمان، هم ناجی خانوادهها در برابر تورم موجود در امر سلامت است وهم نقطه فشار بر صنعت بیمه.
اگربرای آن برنامهای وجود نداشته باشد، سودآوری شرکت های بیمه ای از دست میرود و احتمالا اعتماد عمومی هم رو به کاهش می گذارد.
رشد درآمد درمان دستکم در کوتاه مدت برای شرکت های بیمه ای خوب است، اما با این روند هزینهها، اگر نوآوری، کنترل ریسک و اصلاح مدلهای مالی دردستور کار شرکتهاقرار نگیرد، ادامه مسیر ممکن است برای بیمهگران پرمخاطره باشد و به عبارتی درمان باید درمان شود.