شوک واقعی بر دلار با خروج آمریکا از صندوق بین‌المللی پول
دلار آمریکا، در سال ۲۰۲۵، بدترین سال خود از سال ۱۹۸۹ را تجربه می‌کند، زیرا دولت ترامپ، سیاست‌های اقتصادی غیرقابل تصوری را ارائه و سرمایه‌گذاران جهانی را نگران کرده است، اما خروج احتمالی آمریکا از صندوق بین‌المللی پول، تاثیر کاملا متفاوتی بر دلار خواهد گذاشت.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از ایسنا، موانع گسترده تجارت جهانی، اتحادهای از هم پاشیده و حملات لفظی شدید به بانک مرکزی آمریکا و سایر نهادهای فدرال، به آن چیزی که بسیاری، ارزش بیش از حد پول و دارایی‌های آمریکا می‌دانند، آسیب رسانده است.
در این فرآیند، شاخص دلار از ابتدای سال ۲۰۲۵ تاکنون، ۸.۴ درصد کاهش یافته است و ضررهای سنگین وال استریت را برای صندوق‌های جهانی تشدید کرده است؛ صندوق‌هایی که بیش از یک دهه بازارهای آمریکا را به سمت بالا سوق هدایت کردند.
دلار در مقایسه با سبدی از ارزهای برتر دیگر در سال جاری ۸.۲ درصد کاهش یافته است و اگر هیچ چیز دیگری در این مورد دخیل نباشد، عدم قطعیتی عملکرد واشنگتن، جذابیت اوراق خزانه‌داری آمریکا و دلار را به‌عنوان پناهگاه‌های قابل پیش‌بینی در بحبوحه مشکلات جهانی به‌طور جدی کاهش داده است، اما تاثیر خروج صندوق بین‌المللی پول از دلار، فراتر از اعتماد از دست رفته یا تجدیدنظر در سرمایه‌گذاری خواهد بود. دلیلش این است که این اقدام که آشکارا با «پروژه ۲۰۲۵» بحث‌برانگیز حمایت می‌شود، به طور مکانیکی ذخایر دلار در خارج از این کشور را از هم می‌پاشد.
بسیاری از ناظران در جلسات بهاری صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی در هفته گذشته، زمانی که اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری، صرفا خواستار اصلاح این نهادهای چندجانبه شد و خروج آمریکا را مطرح نکرد، نفس راحتی کشیدند. اما سند ماموریت رهبری «پروژه ۲۰۲۵» که پیش از انتخابات سال گذشته آمریکا توسط بنیاد هریتیج تدوین شده بود، هیچ چیز را در مورد آنچه باید با «واسطه‌های پرهزینه» انجام شود، پنهان نکرد.
در این سند آمده است که وزارت خزانه‌داری، نقش مهمی در این نهادهای بین‌المللی ایفا می‌کند و باید اصلاحات و سیاست‌های جدیدی را اعمال کند. با این حال، آمریکا باید از بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول خارج شود و کمک مالی خود را به هر دو نهاد قطع کند.
ترامپ پس از مراسم تحلیف خود در ژانویه، با صدور فرمان اجرایی، بر این ایده تاکید کرد و فصل جدیدی را در مورد عضویت در تمام سازمان‌های بین‌المللی بین دولتی گشود که بررسی ۱۸۰ روزه برای ارائه توصیه‌هایی در مورد اینکه آیا آمریکا باید از چنین سازمان‌ها، کنوانسیون‌ها یا معاهداتی خارج شود را آغاز کرد. این بررسی قرار است در ماه جولای انجام شود.
خروج ترامپ از توافق اقلیمی پاریس، سازمان بهداشت جهانی و خروج موثر از سازمان تجارت جهانی، به وضوح از نیات گسترده‌تر دولت آمریکا حکایت دارد.
«گل به خودی»
تردید در مورد خروج از صندوق بین‌المللی پول ممکن است به مقیاس جدایی مالی احتمالی مربوط باشد؛ جدایی که پیامدهای شومی برای وضعیت ذخایر جهانی دلار و ارزش آن در مبادلات آزاد خواهد گذاشت.
تد ترومن، معاون سابق وزیر خزانه‌داری در امور بین‌الملل، هفته گذشته در سرمقاله‌ای برای فایننشال تایمز، پیامدهای مالی عظیم خروج آمریکا از صندوق بین‌المللی پول را شرح داد که به گفته وی «گل به خودی قابل توجه» خواهد بود و نقش جهانی دلار را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد.
ترومن گفت: بخش عمده‌ای از عملیات صندوق بین‌المللی پول، به دلار انجام می‌شود و این همان چیزی است که وام‌گیرندگان دولتیِ تحت فشار، معمولا به آن نیاز دارند و به دنبال آن هستند و در نتیجه کشورها، ذخایر دلاری خود را یکی خواهند کرد.
وی استدلال کرد اگر آمریکا دیگر عضو صندوق نباشد، دلار از استفاده این صندوق مستثنی خواهد شد و این سوال را مطرح می‌کند که کدام ملت می‌خواهد دارایی‌هایی را با ارزی نگه دارد که نمی‌تواند در معاملات صندوق بین‌المللی پول که توسط کشوری صادر شده است که از مسئولیت‌های مالی بین‌المللی خود کناره‌گیری کرده است، استفاده شود؟
خبرگزاری رویترز گزارش کرد، واحد حساب صندوق بین‌المللی پول، ساختاری از پنج ارز اصلی است و در حال حاضر، دلار با ۴۳ درصد، یورو ۲۹ درصد، یوان ۱۲ درصد، ین هشت درصد و پوند استرلینگ هفت درصد، بیشترین میزان را دارند و ذخایر جهانی اغلب تقریبا با این معیارها نگهداری می‌شوند.
