پرداختی سازمان‌های حمایتی به کودکان کار کمتر از درآمد آنها است
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفت: آنچه در سازمان‌های حمایتی مانند بهزیستی و کمیته امداد براساس قوانین بودجه به کودکان کار پرداخت می‌شود، معمولا کمتر از آن چیزی است که کودکان کار و خانواده‌های آنها درآمد دارند.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از ایرنا، سیدحسن موسوی چلک افزود: مستمری خانواده یک نفره از سازمان حمایتی تا ۳۵۰ هزار تومان و خانواده پنج نفره تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بالغ می‌شود اما کدام خانواده در تهران می‌تواند با یک میلیون تومان زندگی کند.
وی اضافه کرد: علاوه بر این خانواده کودک کار معمولا مشکلات دیگری در حوزه مسکن و بهداشت و درمان نیز دارند بنابراین این نوع حمایتی که داریم طبیعتا نمی‌تواند مانعی باشد برای اینکه کودکان در خیابان نیایند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی با بیان اینکه برخی کودکان کار نیز همراه خانواده‌های خود در خیابان حضور می‌یابند که آمار آنها در خیابان ها مشهودتر شده، افزود: اگر یک خانواده سه نفره در خیابان روزانه هر کدام ۵۰ هزار تومان و در مجموع روزانه ۱۵۰ هزار تومان درآمد داشته باشند، درآمد آنها در ماه بالغ بر چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تومان می‌شود. با این شرایط آیا این خانواده حاضر است بیاید ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان در ماه از یک سازمان حمایتی بگیرد، ضمن آنکه نمی‌توانیم همه فقرا را تحت پوشش بگیریم چون منابع نداریم.
موسوی چلک تصریح کرد: آنچه که در خیابان در حوزه کار کودک می‌بینیم غیرقابل پیش‌بینی نبود و پیامدهای فقر، ظهور و بروز پدیده‌هایی مانند تکدی‌گری و کار کودک است.
وی یادآور شد: یکی از موضوعات اجتماعی که تقریبا دو دهه است در ایران از سال ۷۸ مورد توجه قرار گرفته، موضوع کودکان خیابان یا کار است. البته در قانون کار کشور که قبل از سال ۷۸ هم بوده، ماده ۷۹ تا ۸۴ آن به موضوع کودکان کار اختصاص داشت. در این مواد قانونی به موضوعات ممنوعیت کار کودکان زیر ۱۵ سال و پذیرش کودکان ۱۵ تا ۱۸ سال به عنوان کارگر نوجوان پرداخته شده است البته با شرایطی مانند بیمه که در ادامه قانون برای کارگر نوجوان تعریف شده است و اینکه ساعت کار او کمتر باشد و کاری باشد که به سلامت او آسیب نزند و اینها مواردی است که در قانون به صراحت آمده است.
کودک کار و خیابان در سیاست‌گذاری‌ها مغفول نماند
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفت: در کنار اینها قوانین متعدد دیگری داریم که آیین‌نامه ساماندهی کودکان خیابان مصوب سال ۸۴، قانون حمایت از کودکان بی سرپرست و بدسرپرست سال ۹۲، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان سال ۹۹، قانون حمایت از زنان و کودکان بی‌سرپرست سال ۷۱، قانون تامین ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی، ماده ۸۰ قانون برنامه ششم و قانون تشکیل سازمان بهزیستی از جمله این قوانین به شمار می‌روند که هر کدام از این قوانین، آیین‌نامه‌هایی نیز دارند.
موسوی چلک ادامه داد: از آنجایی که بخشی از این کودکان خانواده های نیازمند هستند علاوه بر قانون تشکیل بهزیستی، اساسنامه کمیته امداد نیز به این حوزه بازمی‌گردد. همچنین پیمان‌نامه حقوق کودک را با شرط تحفظ پذیرفتیم که بخشی از آن به حقوق کودک بازمی‌گردد؛ حق تحفظ به آن معنا است که چنانچه مفادی مغایر قانون بود از اعمال آن جلوگیری می‌شود.
وی با اشاره به مقاوله‌نامه ۱۸۲ سازمان بین‌المللی کار و ابلاغ آیین‌نامه منع فوری اشکال کار کودک در سال ۸۳ و قوانین دیگر گفت: پدیده کودک کار و خیابان در سیاست‌گذاری‌های ما مغفول نبود و این امر در قوانین ما از آخرین قانونی که پارسال تصویب شد تا قانون تاسیس بهزیستی در ۴۲ سال قبل، مشهود است.
پیش‌بینی رشد پدیده کودک کار
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران اظهار داشت: اما باید این موضوع را مد نظر داشت تا زمانی که نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی در جامعه کارآمد نباشد و تا زمانی که حوزه اقتصاد نمی‌تواند ساز و کارهای مناسب را برای درآمد کافی خانواده‌ها فراهم کند ، طبیعی است در این شرایط شاهد کار کودک در خیابان یا کارگاه یا زیرزمین یا روی زمین یا مشاغل مجاز یا مشاغل منع‌شده، خواهیم بود.
موسوی چلک گفت: آنچه امروز در حوزه کودک کار اتفاق افتاده، محصول این شرایط است و پیش‌بینی این است که وضع بدتر و نگران‌کننده‌تر خواهد شد. در این شرایط خانواده‌های کم‌درآمد مجبور می‌شوند کودک را به خیابان یا جایی بفرستند تا کار کند.
