چرا برقی شدن قطار تهران-مشهد ضرورت دارد؟

به گزارش چابک آنلاین به نقل از ایسنا، مسیر تهران-مشهد و برعکس، یکی از پرترددترین مسیرهایی است که چه از نظر هوایی و چه ریلی، ماهانه تعداد مسافر زیادی در این مسیر جابه‌جا می‌شوند. از این جهت پرسرعت کردن این مسیر، می‌تواند ازجهت کاهش هزینه‌ها، صرفه‌جویی در وقت و افزایش بهره‌وری مفید باشد؛ از این رو در سال‌های گذشته، تلاش‌هایی برای برقی‌سازی یا سریع‌السیر کردن راه‌آهن تهران‌-مشهد صورت گرفت.

در سال ۱۳۹۳ از سوی مسئولان اعلام  شد که خط ریلی تهران-مشهد و افزایش سرعت قطار این مسیر به ۲۰۰ کیلومتر در ساعت جزو یکی از یکی از اصلی‌ترین اولویت‌های راه‌آهن محسوب می‌شود. در برهه‌ای از زمان هم اسامی کشورهایی مانند چین روسیه، آلمان و حتی اسلوونی در میان سرمایه‌گذارها احتمالی پروژه ریلی ایران مطرح بود و حتی قرارداد تجاری با یک شرکت چینی به امضا رسید که در نهایت اعلام شد به‌دلیل تحریم‌ها، سرمایه‌گذاری خارجی در این پروژه منتفی شده است.

در کنار برقی‌سازی راه‌آهن تهران‌-مشهد، یکی دیگر از پروژه‌هایی که این سال‌ها مورد توجه قرار داشت،  سریع‌السیر کردن این مسیر ریلی بود. رستم قاسمی -وزیر فقید راه‌ و شهرسازی- فروردین ماه امسال گفته بود که پروژه قطار سریع‌السیر تهران مشهد در دستور کار ما قرار گرفته و باید منابع  آن خارج از بودجه کشور تامین شود و حتی آبان‌ماه گفته بود که موضوع ایجاد این خط ریلی جدید بررسی و بنا شده تا گزارش مطالعات اولیه آن ارائه شود، هرچند هنوز از سوی راه‌آهن گزارشی در این خصوص ارائه نشده است.

از طرفی در یک ماه گذشته و با سرد شدن هوا و به‌خصوص برودت شدید هوا در مشهد که زمینگیر شدن قطارها در آن مناطق را در پی داشت، بار دیگر این شائبه ایجاد شد که چه اقداماتی برای قطار به مقصد مشهد باید انجام می‌شد که صورت نگرفت، اگرچه استفاده از تجهیزات لازم مناسب هوای سرد یکی از مهم‌ترین اقدامات است، اما کارشناسان در عین حال معتقدند در  سال‌های گذشته همچنین در خصوص برقی شدن راه‌آهن غفلت شده است و در مسیر تهران-مشهد با توجه به حجم مسافر و سابقه برودت و برفی که در مشهد وجود داشته، باید به این موضوع توجه می‌شد.  

در عین حال، باید توجه داشت که برقی کردن قطار تهران-مشهد هم به‌ واسطه آثار اقتصادی و اجتماعی برای مردم یک ضرورت است و هم مستقیما روی کاهش هزینه دولت تاثیر می‌گذارد.  این پروژه علاوه بر کاهش مصرف سوخت، کاهش تصادفات جاده‌ای و کاهش زمان سیر مسافر، هزینه خرید ناوگان را کم می‌کند و مسافر را با واگن و لکوموتیو کمتر می‌توان جابه‌جا کرد. بنابراین به نظر می‌رسد توجه به این پروژه یکی از ضروریات پروژه‌های حمل‌ونقل محسوب می‌شود.