قصه‌ای عاشقانه از بازماندگان جنگ
مریم یاسین‌زاده، نویسنده و کارگردان نمایش «تن‌سایه» همزمان با اجرای این نمایش که اثری درباره جنگ است، یادداشتی نوشت.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از ایسنا، «روایت عاشقانه‌ایی از پنج بازمانده جنگ که هرکدام قصه‌هایی از غصه‌های همیشگی‌شان را و روایت‌های عاشقانه شان را بازگو می‌کنند تا آن زمان که سایه‌ی شوم جنگ بر زندگی آنها چیره می‌شود و فاجعه‌ایی جبران‌ناپذیر را برایشان رقم می‌زند.
روح در کالبد این افراد نا آرام و پر از تنش و ناکامی هست و باز گفتن و نشان دادن این عواطف همراه با موسیقی و کلام ترانه سعی بر پذیرش درونی و تسکین این آلام می‌کند و این شاید مهم‌ترین بهانه برای انتخاب و استفاده از عنصر موسیقی در اجرای این نمایشنامه است. استفاده از گونه موسیقی- نمایش...
«تن سایه» از سایه‌ی شومی صحبت می‌کند که بر سر آدم‌ها از هر اقلیم و نژادی می‌تواند آوار شود. سایه‌ایی که همیشه همراه توست، زخمی که به آن عادت کرده‌ایی، به جراحت همیشگی‌اش، به بودن و ماندنش و سایه‌ایی که پیشاپیش تو حرکت می‌کند و از آن خلاصی نداری. به دردی توامان با نفس هر روزه‌ات.
با دیدن این نمایش و پی بردن به عمق فاجعه، انسان‌ها به عاطفه‌ی معکوس و دوری از این آلام می‌رسند که رسیدن به صلح و دوری از هر نوع تنش به اسم جنگ هست .
«تن سایه» شکافتن وجود هست عاطفه‌ی خاموشی که با دیدن و شنیدن شخصیت‌ها کم کم روشن می‌شود و در نقطه‌ی اوج فوران می‌کند.
تاریخ همیشه در حال تکرار هست از دست دادن‌هایی که جنگ مسبب آن می‌شود در گذشته و حال و آینده در جریان هست. «تن سایه» خبر از این اتفاق می‌دهد و خواستار توقف این چرخه‌ایی درد ناک هست.
اجرای این نمایش و استفاده از عناصر روایی مختلف و در راس آن مونولوگ گویی بهانه‌ایی بود برای رسیدن به جهان نمایش که تلخ است و گزنده اما تمام تلاشش را می‌کند که مخاطب را به تأمل بیشتر دعوت کند.
به امید جهانی پر از صلح ، بخشش و آرامش.»
این اثر نمایشی هم‌اکنون در تئاتر سپند روی صحنه است.
