اختصاصی چابک آنلاین؛
سهم بخش های حیاتی صنعت بیمه از حضور قدرتمند فناوری، ناچیز
در حالیکه فناوری های نوین صنعت بیمه در ایران به طور محدود به بخش هایی ازبازار بیمه در ایران راه یافته اند، اما بخش های کلیدی و تأثیرگذار زنجیره ارزش، مانند مدیریت خسارت و ارزیابی ریسک همچنان از فرآیندهای سنتی و ناکارآمد رنج می برند.
چابک آنلاین، زهرا نامداری، زنجیره ارزش در صنعت بیمه مجموعه ای از فعالیت ها و فرآیندهایی است که شرکت های بیمه برای خلق ارزش انجام می‌دهند.
این زنجیره معمولاً شامل مراحل مختلفی مانند تحلیل و ارزیابی ریسک، طراحی محصول بیمه ای، صدور بیمه نامه، بازاریابی وجذب مشتری، مدیریت خسارت، خدمات پس از فروش و نظارت بر عملکرد می شود.
هر یک از این مراحل، نقش مهمی در افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه ها و بهبود رضایت مشتریان ایفا می کند.
شکاف دیجیتالی در زنجیره ارزش بیمه، به معنای تفاوت و ناهماهنگی در استفاده از فناوری های نوین بین بخش های مختلف این زنجیره است.
به عبارت دیگر، برخی بخش ها مانند صدور و بازاریابی بیمه به صورت گسترده از فناوری بهره می برند، در حالیکه بخش های حیاتی تر مانند مدیریت خسارت، ارزیابی ریسک و خدمات پس از فروش هنوز به شیوه های سنتی و غیر دیجیتال اداره می شوند.
این شکاف موجب افزایش هزینه ها، کاهش سرعت و کیفیت خدمات و همچنین افت رقابت پذیری صنعت بیمه می شود.
در سطح جهانی، شرکت های بیمه پیشرو، کل زنجیره ارزش خود را در مسیر تحول دیجیتال قرار داده اند.
بهره‌گیری از هوش مصنوعی و داده کاوی برای تحلیل دقیق تر ریسک، صدور و فروش آنلاین بیمه نامه‌ها، مدیریت خسارت خودکار با استفاده از سیستم های هوشمند و ارائه خدمات پس از فروش از طریق ربات های گفتگو و سامانه های هوشمند، نمونه های بارزی از این پیشرفت ها هستند.
با این حال، در صنعت بیمه ایران، نوآوری عمدتاً محدود به صدور و بازاریابی بیمه است و بخش های کلیدی مانند مدیریت خسارت و ارزیابی ریسک در بسیاری از شرکت های بیمه هنوز به شکل سنتی اداره می شوند.
این نکته را به تازگی حسن رضا عباسیان فر، معاون توسعه و نوآوری بیمه مرکزی، اعلام کرده است.
عباسیان‌فر تأکید کرده که تاکنون بهره گیری از فناوری در صنعت بیمه بازرگانی عمدتاً به حوزه هایی نظیر صدور و بازاریابی محدود بوده و برای تکمیل زنجیره نوآوری، لازم است زیست بوم فناوری بیمه ای به سایر بخش های کلیدی مانند مدیریت خسارت، رسیدگی به شکایات، ارزیابی ریسک‌های نوظهور و فرآیندهای نظارت هوشمند نیز ورود پیدا کند.
این اظهارات،ازیک سو نشان‌دهنده گام های اولیه صنعت بیمه در مسیر دیجیتالی شدن بوده و از زاویه دیگر گویای وجود شکاف جدی میان بخش های مختلف زنجیره ارزش بیمه در بهره گیری از فناوری های نوین است.
اما این شکاف دیجیتالی در صنعت بیمه در ایران ناشی از چه عواملی است؟
یکی از مهم‌ترین دلایل، مقاومت فرهنگی و ساختاری در برابر تغییر بوده که ریشه در سنت های سازمانی و محافظه کاری دارد.
تعدادی ازشرکت های بیمه ای به شیوه های سنتی و مبتنی بر فرآیندهای دستی و غیرخودکار عادت کرده اند و پذیرش فناوری های نوین را با تردید یا حتی مقاومت مواجه می کنند.
این موضوع مانع از اجرای سریع و اثربخش راهکارهای دیجیتال می شود.
ازسوی دیگر،ضعف زیرساخت های فناوری اطلاعات وارتباطات به ویژه درزمینه یکپارچه سازی داده ها،امنیت سایبری و بهره مندی ازفناوری های نوین، یکی دیگر از موانع مهم است.
نبود سامانه های متمرکز و هماهنگ درکل زنجیره ارزش بیمه، باعث شده تا داده های حیاتی در بخش های مختلف به صورت جزیره ای و بدون ارتباط موثر مدیریت شوند که این امر، توان تحلیل ریسک و تصمیم گیری بهینه را محدود می کند.
کارشناسان همچنین محدودیت های قانونی و مقرراتی را از چالش های جدی نوآوری دیجیتال در صنعت بیمه می دانند.
اگرچه قوانین موجود تا حدی محافظت کننده هستند، اما به دلیل کندی به روز رسانی و عدم تطابق با سرعت تحول فناوری، گاهی باعث ایجاد پیچیدگی ها و موانع اجرایی در به کارگیری فناوری های نوین می شوند.
کمبود نیروی انسانی متخصص وحرفه ای در تقاطع فناوری اطلاعات و بیمه نیز یکی دیگر از ضعف های سیستم است.
فقدان مهارت های لازم در زمینه هایی مانند هوش مصنوعی، داده کاوی، امنیت سایبری و مدیریت پروژه های دیجیتال، اجرای پروژه های نوآورانه را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
درنهایت، عدم تعامل وهمکاری مؤثر میان بخش های مختلف صنعت بیمه، شرکت های فناوری، نهاد های ناظر و سیاست گذاران، باعث شده زیست بوم نوآوری شکل نگیرد و فرآیندهای تحول دیجیتال پراکنده و بدون هماهنگی پیش برود.
پرکردن این شکاف دیجیتالی برای ارتقای صنعت بیمه ایران ضروری است، زیرا علاوه بر افزایش بهره وری عملیاتی و کاهش هزینه های غیرضروری، بهبود کیفیت و سرعت ارائه خدمات به مشتریان را به دنبال دارد.
بی تردید، بهره مندی از فناوری های نوین، امکان شفافیت بیشتر در مدیریت ریسک و تصمیم‌گیری های مبتنی بر داده های دقیق را فراهم می‌کند و زمینه توسعه محصولات بیمه ای نوین و متناسب با نیازهای بازار را مهیا می سازد.
در نهایت، این تحول دیجیتال نه تنها به حفظ و تقویت جایگاه رقابتی صنعت بیمه در ایران و در بازارهای منطقه ای کمک می‌کند، بلکه زمینه لازم برای حضور مؤثرتر در بازارهای بین‌المللی را نیز فراهم خواهد ساخت.
