چابک آنلاین، محمود جامساز، در گفتگو با
چابک آنلاین، درخصوص تمایل شدید بانکها به بنگاهداری، با توجه به تاکید مسئولین بر ترک آن گفت: فلسفه وجودی بانکها این است که سپردههای مردمی را جمع آوری کرده و بابت مدت زمانی که این سپردهها نزد آن ها میماند سود یا بهرهای بپردازند و این سپردهها را برای پرداخت تسهیلات اعتباری به واحدهای تولیدی و خدماتی بخش واقعی اقتصاد که منتج به
رشد اقتصادی شود، تجهیز بکند.
به گفته وی، بانک ها تصمیم گرفتند که خودشان بنگاهدار شوند و به شرکتها وامهای سنگینی پرداخت کنند که بهرهی بسیار بالاتری نسبت به وام هایی که به مردم میدهند دارند پس به نفعشان است که کارهای مشارکتی انجام دهند و آن را بنگاهداری بکنند.
وی در توصیف علت دفاع مدیران برخی بانک ها از بنگاهداری مدعی شد که بانک های معتبر درصد بسیار بالایی از اعتبارات و تسهیلات را به شرکت ها و اعضای هیئت مدیره آنها می دهند که این
تسهیلات به نام تولید گرفته می شود اما به تولید تزریق نمی شود و در راه بازارهای موازی و بازارهای غیر متشکل مثل طلا و ارز و مسکن هزینه می شود که برایشان سود بسیار زیادی دارد.
جامساز درمورد تاثیرات منفی بنگاهداری بانک ها دراقتصاد ملی گفت: هزاران میلیار تومان سپرده های مردمی که باید از طریق بانک ها درحوزه های مختلف اقتصادی تحرک ایجاد بکند و رشد اقتصادی را بالا ببرد ،محصور شده و کسی نمی تواند از آن استفاده کند .
بدهیهای معوق بانک ها در مسئله بنگاه داری بسیار بالاست.
وی ادامه داد:بانک مرکزی به تنهایی نمی تواند بانک ها را ملزم به ترک بنگاهداری کند زیرا مستقل نیست و هر وقت دولت با کسر بودجه مواجه می شود از بانک مرکزی استخراج می کند و با این کار افزایش نقدینگی را رقم می زند.
وی تصریح کردکه بانک مرکزی موظف است که بر بانک ها و سپرده های قانونی شان،
نرخ های بهره ای که تعیین می کنند و از مشتریان می گیرند و کفایت سرمایه بانک ها نظارت بکند. اما قادر به نظارت بر تعداد شرکت هایی که یک بانک دارد، نیست زیرا
بانک ها به صورت رسمی شرکت ندارند.
رژین میدانی